Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΜΑΣ ΤΟΠΟΣ

Καλωσορίσατε στον τόπο μας. Στη Λάγκα. Η Λάγκα είναι ένα χωριό χωμένο μέσα στο δάσος, στους πρόποδες των Οντρίων και ταυτόχρονα του Γράμμου, σε ένα απαράμιλλης ομορφιάς τοπίο, στην Καστοριά. Σε όλους εσάς που παρακολουθείτε συστηματικά ή όχι τα τεκτενόμενα του χωριού μας, σας εύχομαι καλή περιήγηση. Το blog αυτό είναι καθαρά λαογραφικό και περιγραφικό τόσο της σύγχρονης όσο και της παλιάς ζωής της Λάγκας. Γιατί δεν πρέπει να χαθούν οι παραδόσεις και η ιστορία μας. Χωρίς αυτά, χωρίς να γνωρίζουμε την κληρονομιά μας, δεν μπορούμε να υπάρχουμε σαν ξεχωριστοί άνθρωποι, σαν συγχωριανοί και πηγαίνοντας πιο μακριά, ακόμα και σαν έθνος.
Καλωσορίσατε λοιπόν και ελάτε να κάνουμε βόλτα μαζί στη Λάγκα του πριν και του τώρα...

Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2012

ΠΑΛΙΑ ΛΑΓΚΙΩΤΙΚΗ ΣΥΝΤΑΓΗ

Καλησπέρα φίλοι μου. Σήμερα με τόσο κρύο και χιόνι ξανά, θυμήθηκα μια παλιά συνταγή για μια ζεστή σούπα, θερμαντική και πολύ νόστιμη. Πρόκειται για το μάσκλο. Όσοι τη γνωρίζουν νομίζω πως τους έκανα να αρχίσουν να τρέχουν τα σάλια τους. Όσοι πάλι δεν την έχουν δοκιμάσει, αν το κάνουν, θα μας καταλάβουν εμάς που την ξέρουμε. Ας την απολαύσουμε λοιπόν, μαζί, όπως πάντα:


Μ ά σ κ λ ο
Υλικά:
·         1 λαγός ή κουνέλι ή κοτόπουλο σε μερίδες
·         Αρκετό νερό για το βράσιμο
·         Αλατοπίπερο
·         6- 7 κουτάλια αλεύρι
·         5 κουτάλια βούτυρο
·         2 σκελίδες σκόρδο τριμμένες
·         1 αυγό
·         Χυμός από 1 λεμόνι
Οδηγίες:
1.      Βράζουμε προσθέτοντας το ανάλογο αλατοπίπερο σε μπόλικο νερό το κρέας μας, όπως το ετοιμάζουμε για σούπα. Αφήνουμε να υπάρχει αρκετός ζωμός για 7 περίπου μερίδες.
2.      Σε κατσαρολάκι λιώνουμε το βούτυρο και σοτάρουμε το αλεύρι καλά. Προσθέτουμε ανακατεύοντας με το σύρμα σιγά- σιγά ζωμό από τη σούπα και μετά όλο μαζί το μίγμα το προσθέτουμε στην κατσαρόλα.
3.      Σιγοβράζουμε να αρχίσει να χυλώνει. Προς το τέλος προσθέτουμε το σκόρδο 1 ή δύο σκελίδες ανάλογα με το γούστο μας και αφήνουμε να βράσει περίπου 10’. Δεν πρέπει να χυλώσει πολύ.
4.      Στη συνέχεια αβγοκόβουμε τη σούπα με το λεμόνι και το αυγό, οπότε θα χυλώσει ακόμα περισσότερο.

Φίλοι μου, φτιάξτε την. Είναι το κάτι άλλο. Και καθώς θα τρώτε, θα με θυμάστε. Σας το εγγυώμαι. Καλή συνέχεια να έχετε.

Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012

ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑ 2012

Καλησπέρα φίλοι μου. Σήμερα Κυριακή 22 Ιανουαρίου το πρωί μετά την λειτουργία στον Άι- Νικόλα στη Λάγκα, κόψαμε την βασιλόπιτα. ωραία εκδήλωση. Στην καρδιά του χειμώνα και ενώ όλα γύρω είναι παγωμένα, εμείς βρεθήκαμε πάλι μαζί για να γιορτάσουμε. Γιατί η κοπή της βασιλόπιτας είναι μικρή γιορτή, κι εμείς ψάχνουμε τέτοιες ευκαιρίες. Καλωσορίσαμε το νέο χρόνο για μια ακόμα φορά και ανταλλάξαμε ευχές για μια ακόμα φορά. Και ήταν όμορφα. Δείτε πως περάσαμε:

Με τις ευλογίες του πατέρα Γεώργιου ελπίζουμε σε μια νέα ευτυχισμένη και λιγότερο δύσκολη χρονιά.

Η βασιλόπιτά μας, αμέσως μετά την ευλογία από τον ιερέα του χωριού.

Στο πρώτο τραπέζι βλέπουμε από αριστερά: την Αντιγόνη Θεοχάρη- που ήταν η τυχερή Λαγκιώτισσα για φέτος και έτυχε το φλουρί-, η Τούλα Θεοχάρη, η Ξανθίππη Ζησοπούλου, η Κούλα Κατσάνου και η Βίκη Μποργανού (σύζυγος του δημάρχου μας) απολαμβάνουν το καφεδάκι τους μαζί με ένα κομμάτι πίτα.

Εδώ ο Χρήστος Παπαϊωάννου σερβίρει τον Ανδρέα Παπαθανασίου, τον Αντιδήμαρχο Νίκο Παπανικολάου και τον αντιδήμαρχο Πέτρο Χατζή.

Από την άλλη πλευρά του τραπεζιού βρίσκεται ο Θωμάς Ζησόπουλος και ο Νίκος Καραντίνος.

Σε άλλο τραπέζι απολαμβάνουν καφέ και πίτα ο Χρήστος Κέντρας και η Μιμή Καραντίνου.

Εδώ διακρίνουμε τον Ζήση Ζησόπουλο, τον δήμαρχό μας Παναγιώτη Κεπαπτσόγλου, τον Πέτρο Πυροβέτση και τον Χρήστο Αδαμόπουλο.

Από άλλη άποψη του ίδιου τραπεζιού. βλέπουμε τον Παναγιώτη Παπαϊωάννου, τον Πέτρο Πυροβέτση, τον Χρήστο Αδαμόπουλο, και τον Χρήστο Νάκου. Ο κύριος με τα λευκά μαλλιά και την πλάτη γυρισμένη είναι ο Αποστόλης Θεοχάρης, και αριστερά του βρίσκεται ο Δημοσθένης, γιος του Παναγιώτη Κεπαπτσόγλου.

Και φυσικά δεν μπορούσαν να λείπουν τα παιδιά από το Βράχο. Πάντα μας τιμούν.

Στα δεξιά βρίσκεται ο Αριστείδης Ζούκης.

Και εδώ είναι ο αντιδήμαρχος Βασίλης Κωαστόπουλος με τον Νίκο Καραντίνο και τον Ανδρέα Παπαθανασίου.

Σε κοντινό πλάνο.

Ο Βασίλης Παπαϊωάννου ήρθε με παρέα για καφέ και πίτα και στη συνέχεια το γύρισαν όλοι στο τσίπουρο.

Ο Πέτρος Χατζής απορροφημένος από την συζήτηση (φωτογραφία του Βασίλη Κωστόπουλου).

Και μετά το πέρας της γιορτής, η Δήμητρα Νάκου ταΐζει και τα σκυλιά και τις γάτες του χωριού. Σήμερα είναι όλοι ευχαριστημένοι.

Φίλοι μου, έτσι κύλησε η σημερινή γιορτή μας. Ήταν όμορφα, και ελπίζουμε του χρόνου σας σας δούμε όλους. Να είμαστε πιο πολλοί.
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!! Έχετε τις ευχές και τα χαιρετίσματα όλων των παρευρισκομένων. Εις το επανιδείν φίλοι μου.

Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2012

Η ΛΑΓΚΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΨΥΞΗ

Καλησπέρα φίλοι μου. Η παγωνιά καλά κρατεί. Το μόνο καλό που έχει βγει από όλο αυτό το κρύο, είναι ότι κοιμήθηκαν επιτέλους οι αρκούδες και ψόφησαν τα μικρόβια. Έτσι τουλάχιστον νομίζω. Η παγωνιά είναι τόση, που ο δρόμος, όσο αλάτι κι αν ρίξουν, όσες φορές κι αν περάσουν να τον καθαρίσουν, δεν γίνεται τίποτα. Όμως, έχει και την ομορφιά του το τοπίο. Έτσι, την Κυριακή το πρωί, θέλοντας να απολαύσουμε το χιόνι, πήγαμε στο χωριό. Τι αντικρίσαμε και απολαύσαμε; Δείτε μαζί μας:
Η ώρα είναι 10:00πμ και δεν βγήκε ο ήλιος ακόμα. Η θερμοκρασία είναι περίπου -9οC.

Όλα είναι παγωμένα. Δεν κινείται τίποτα.

Στο καφενείο βρήκαμε ζεστασιά και μια κούπα καφέ. Τέλεια. Εμείς οι πολλοί θαμώνες είπαμε τα νέα του χωριού.

Μετά ο Θανάσης ο καφετζής βγήκε να ταΐσει τα σκυλιά. Και την γάτα.

Επί τέλους. Ξημέρωσε στις 11:00πμ. 

Ήρθε το φως, αλλά έφερε μόνο ... φως. Καθόλου ζέστη.

Μπήκα στον Άι- Νικόλα να ανάψω ένα κεράκι. Και δείτε τι αντίκρισα: ένας σπίνος μπήκε στην εκκλησία να ζεσταθεί και κόβει βόλτες. Κάθεται στον σταυρό και με παρακολουθεί από ψηλά.

Ο Άι- Γιώργης στο δρόμο πριν τον Βράχο. Δεν φαντάζεστε την ηρεμία της φύσης. Δεν κινείται, δεν ακούγεται τίποτα. Το χιόνι και η παγωνιά το προκαλούν αυτό.

Τα Τζαντίρια επίσης βυθισμένα στο χιόνι.

Και μακριά στον ορίζοντα επικρατούν οι ίδιες συνθήκες.

Στο κέντρο της φωτογραφίας φαίνεται και ο καταρράκτης που πάγωσε ενώ κυλούσε. Υπερθέαμα από κοντά.

Η Λάγκα σχεδόν χάθηκε στο λευκό.

Ο καταρράκτης λίγο πιο κοντά.



Και στα λιζβάρια σχηματίστηκαν κρύσταλλοι.

Και το ποτάμι παγωμένο.



Φίλοι μου, η παγωνιά συνεχίζεται. Ας ελπίσουμε να είναι για καλό. Τι άλλο να πω. Νομίζω πως παρατράβηξε, αλλά δεν είναι στο χέρι μας να κάνουμε κάτι γι' αυτό. Θα κάνουμε υπομονή και θα απολαμβάνουμε όσο μπορούμε τον χειμώνα. Όσο βαρύς κι αν είναι.
Πήρατε μια ιδέα τι γίνεται στο χωριό. Όλα έχουν ηρεμήσει και δεν κινείται τίποτα. Λόγω παγωνιάς ξεκουράζονται όλοι: φύση και άνθρωποι.
Καλή συνέχεια να έχετε φίλοι μου.

Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2012

ΝΤΟΠΙΟΛΑΛΙΑ (Η ΠΡΩΤΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ)

Καλησπέρα φίλοι μου. Σήμερα των Φώτων σας εύχομαι Χρόνια πολλά σε όσους γιορτάζουν, και φυσικά σε όλους εμάς, φωτισμένο να είμαστε. Θα θυμηθούμε σήμερα ακόμα μερικές λαγκιώτικες λέξεις, από τα παλιά. Και μακάρι να μείνει και το χωριό στη θύμησή μας, και φέτος έτσι όπως έχουν επιβιώσει και μείνει αυτές οι λέξεις στο νου μας για τόσα πολλά χρόνια. Ας δούμε λοιπόν:
Ζαχαρομπιμπλιά.  Λιχουδιά με ψημένα στραγάλια με επικάλυψη ζάχαρης.
Ζαχερές. Επισιτισμός, προμήθειες, τρόφιμα, ιδίως από σιτάρι. (τουρκ= zahire)
Ζαχυρά. Χειμωνιάτικη τροφή για γίδια.
Ζγκαλώνω. Πιάνομαι, αρπάζομαι (παγιδεύομαι) από κάπου/ κάτι. Ζγκάλωσε στο καρφί του τοίχου.
Ζγκουβαλιά. Κομμάτι κοπριάς.
Φετισ’νός. Φετινός.
Φιδοπούκαμ’σο. Ολόκληρο το δέρμα του φιδιού.
Φιλιά. Να κάνεις σε κάποιον το γεύμα. (φιλεύω)
Φκαιραίνω. Αδειάζω. (ευκαιρώ = κάνω κάτι εύκαιρο, ελευθερώνω.
Φκιάνω. Φτιάχνω.
Ταμπούρι. Τάγμα, προμαχώνας. (tambur)
Ταμπουρώνομαι. Αμύνομαι, κλείνομαι σε οχυρό.
Ταπί. Τίτλος ιδιοκτησίας αγρών, άφραγκος, μόνο με τους τίτλους. (tapu)
Ταρσανάς. Νεώριο, ναύσταθμος. (tersane)
Ταμάχι. Πλεονεξία, φιλαργυρία. (tamah)

Φίλοι μου, Ελπίζω και σήμερα να σας φάνηκα χρήσιμη. Εις το επανιδείν.


Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2012

Ο ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΕΛΗΣ

Φίλοι μου καλησπέρα σας. Καλή χρονιά να έχουμε. Με υγεία, χαρά κι ευτυχία. Να μην σβήσει φέτος το χαμόγελο από κανενός ανθρώπου τα χείλη. Μακάρι.
Θα σας διηγηθώ απόψε μια ιστορία από τα παλιά. Συνέβη πριν από πολλά χρόνια, αλλά μέχρι και σήμερα την μνημονεύουν οι άνθρωποι του χωριού κάθε φορά που αναφέρονται στις γιορτινές μέρες των Χριστουγέννων και του δωδεκαήμερου γενικά. Είναι ένα γεγονός που έλαβε χώρα συγκεκριμένα για τα κάλαντα.
Δεν τολμούσε κάποιος να κάνει κάτι, και οι υπόλοιποι εννοείται ότι έκαναν τα πάντα για να διακωμωδήσουν την κατάσταση. Ας είναι. Μ' αυτόν τον τρόπο όμως, πέρασαν πολλά πράγματα στην ιστορία του χωριού.
Μια από όλες αυτές τις ιστορίες είναι και αυτή του Κουτσουμπέλη. Διαβάστε την:


Ο    Κ ο υ τ σ ο υ μ π έ λ η ς

Ήταν χαρά (γάμος) κάποτε στη Λάγκα. Και συγκεκριμένα του Καραμανλή. Και το βράδυ ο Κουτσουμπέλης έφυγε από το γλέντι του γάμου να πάει να καλαντίσει. Και αργότερα, καμιά βδομάδα περίπου, όταν η παρέα του συζητούσε το γεγονός σκάρωσαν ένα τραγούδι για να τον κοροϊδέψουν. Το σκάρωσαν ο Πήλιος και ο Κουτσούλας και έλεγε τα εξής:
Έφυγες απ’ τη χαρά ρε Κουτσουμπέλη μου
Και πας στα κουληντούρια.
Πολλά κλιτσούρια πήρες ρε Κουτσουμπέλη μου
Κουλούρες απ’ τη Βάια
Κουλιάστρα απ’ την Πήλιαινα ρε Κουτσουμπέλη μου
Λαγγίτες απ’ την Πούκα
Και πέτρες απ’ την Πλεύρω ρε Κουτσουμπέλη μου (επειδή τους έκλεισε την πόρτα  κατάμουτρα και δεν τους έδωσε τίποτα)
και σύκα απ’ τον Γκιμπίση                                                                               
Αλεύρι απ’ τον Ζούκη ρε Κουτσουμπέλη μου
Και μέλι απ’ την Πιπεργιά
Κ.α.
………………………………………………………………………………….
 Ελπίζω και απόψε να σας θύμησα γεγονότα που σας έκαναν και μας κάνουν ακόμα να χαμογελάμε. Εις το επανιδείν φίλοι μου.