Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΜΑΣ ΤΟΠΟΣ

Καλωσορίσατε στον τόπο μας. Στη Λάγκα. Η Λάγκα είναι ένα χωριό χωμένο μέσα στο δάσος, στους πρόποδες των Οντρίων και ταυτόχρονα του Γράμμου, σε ένα απαράμιλλης ομορφιάς τοπίο, στην Καστοριά. Σε όλους εσάς που παρακολουθείτε συστηματικά ή όχι τα τεκτενόμενα του χωριού μας, σας εύχομαι καλή περιήγηση. Το blog αυτό είναι καθαρά λαογραφικό και περιγραφικό τόσο της σύγχρονης όσο και της παλιάς ζωής της Λάγκας. Γιατί δεν πρέπει να χαθούν οι παραδόσεις και η ιστορία μας. Χωρίς αυτά, χωρίς να γνωρίζουμε την κληρονομιά μας, δεν μπορούμε να υπάρχουμε σαν ξεχωριστοί άνθρωποι, σαν συγχωριανοί και πηγαίνοντας πιο μακριά, ακόμα και σαν έθνος.
Καλωσορίσατε λοιπόν και ελάτε να κάνουμε βόλτα μαζί στη Λάγκα του πριν και του τώρα...

Τετάρτη 29 Απριλίου 2015

ΕΚΔΡΟΜΗ!

Καλησπέρα φίλοι μου. Αποφασίσαμε να πάμε εκδρομή και θέλουμε να σας έχουμε παρέα. Προσκύνημα στο Σούλι θα κάνουμε. Θα παραβρεθούμε σε μια πολύ ωραία τελετή- εκδήλωση που θα αναπαραστήσει την πτώση του Σουλίου, και ταυτόχρονα θα αποδώσουμε φόρο τιμής στους ήρωες του '21 που πολέμησαν για την ελευθερία μας από τον Τούρκο κατακτητή. 
Η εκδρομή μας θα είναι διήμερη και πολύπλευρη. Θα επισκεφτούμε και το Ζάλογγο, τον βράχο Στεφάνι,απ' όπου έπεσαν οι Σουλιώτισσες προτιμώντας έναν ηρωικό θάνατο από μία ατιμωτική ζωή στη σκλαβιά. Επίσης, θα δούμε τα κέρινα ομοιώματα στο μουσείο του Βρέλλη, θα πάμε βόλτα στην Πρέβεζα, θα επισκεφτούμε τον αρχαίο χώρο του Νεκρομαντείου της Εφύρας, θα γλεντήσουμε με πραγματικά ηπειρώτικα κλαρίνα, θα ανατινάξουμε το Κούγκι.
Θέλουμε να σας έχουμε συντρόφους και κοινωνούς σ'αυτήν την εξόρμησή μας,φίλοι μου. Αν κι εσείς θέλετε να το ζήσετε,ελάτε μαζί μας. Θα χαρούμε να σας βάλουμε στην παρέα μας.
Πληροφορίες μπορείτε να πάρετε από τα μέλη του συλλόγου και το ταξιδιωτικό γραφείο που διοργανώνει την απίθανη αυτή εκδρομή. Τη συμμετοχή σας μπορείτε να την δηλώσετε στα τηλέφωνα στην αφίσα μας. 
Σας περιμένουμε!

Κυριακή 12 Απριλίου 2015

ΑΝΑΣΤΑΣΗ 2015- ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΩΙ ΠΡΩΤΗ ΒΟΛΤΑ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑΤΗΣ ΛΑΓΚΑΣ

Καλησπέρα φίλοι μου. ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! Ξημέρωσε μια απίθανη μέρα σήμερα στη Λάγκα. Κι έτσι, μολις ξυπνήσαμε ετοιμαστήκαμε να κάνουμε τον πρώτο μας περίπατο στα βουνά μας. Και ανταμοιφθήκαμε και με το παραπάνω. Ευλογηθήκαμε πολλάκις.Ας περιηγηθούμε μαζί στα σημερινά μας θαύματα, τέτοια που μονο η φύση γνωρίζει πως να μας αποκαλύπτει.

Το σαλέπι άρχισε να ξεπροβάλλει μέσα από την χειμωνιάτικη ακόμα γη.
 Και συναντηθήκαμε με μια χελώνα, την πρώτη του χρόνου. Μάλλον μόλις ξυπνούσε από την χειμέρια νάρκη, γιατί ήταν οκνή και δεν αντιδρούσε με ταχύτητα. Δε μας φοβήθηκε καθόλου. Αγουροξυπνημένη ήταν. 
Κατακτούμε κορυφές.
Η Λάγκα μας από το βουνό. Τέλεια εναρμονισμένη στο περιβάλλον της.
Στο δρόμο για τον Αι- Λια και λίγη ξεκούραση.

 Χνάρια από ζαρκάδια. Αυτά, μακάρι να βρεθούν στο δρόμο μας.
 Η Ράχη γεμάτη χιόνια ακόμα.
 Νάτα ξανά τα χνάρια. Μα που είναι τα ζαρκάδια;
 Η σκάρφη ολάνθιστη. Εξαιρετικα ενδιαφέρον φυτό.
Κι εδώ φίλοι μου, μας έγινε η χάρη και συναντήσαμε ένα μεγαλοπρεπές ζευγάρι ζαρκαδιών. Φυσικά και δεν πρόλαβα να τ' αποθανατίσω, γιατί εξαφανίστηκαν με τόση ταχύτητα που μείναμε με το στόμα ανοιχτό. Από την τεράστια χαρά που νιώσαμε.
Οι πασχαλούδες δε μπορεί να λείπουν από την Ανάσταση του Κυρίου μας. 
 Και το βηχάνι ξεπροβάλλει ανθισμένο στη λασπωμένη γη. Χωρίς τα φύλλα του ακόμα. 
Και φτάνουμε στο ξωκκλήσι του Αι- Λια.
Και βλέπουμε απέναντι την απότομη πλαγιά που μοιάζει με ακρόπολη του μακρινού παρελθόντος.
Και γυρίζουμε το βλέμμα μας και αντικρίζουμε τον καταρράκτη μας. Είναι εποχιακός, γιατί τους ζεστούς μήνες ξηραίνεται.    
                                                                      Εδώ στο βάθος καταλήγει και σχηματίζει το ρέμα του χωριού.
 Και φυσικά η αναμνηστική πόζα.
 Πως μοιάζει ο κόσμος από τον καταρράκτη.
 Και φυσικά η αναμνηστική πόζα. 
 Φτάσαμε στην κορυφή του. 
 Ανάψαμε ένα κεράκι στον Αι- Λια, ευχαριστώντας για όσα ζήσαμε σήμερα.
 Λίγο παρακάτω, υπάρχει ένα πολύ παλιό ταπεινό Εικόνισμα. Είναι ένα μικρό εκκλησάκι στην άκρη του παλιού μονοπατιού αφιερωμένο στον προφήτη.
 Και να που κατέκτησα κι άλλη κορυφή! 
Από άλλη άποψη,με τη Λάγκα να ξεπροβάλλει επιτέλους στο βάθος.
 Αυτή η φωτογραφία είναι από τρυπημένο βράχο.
 Βγήκαν δειλά- δειλά και τα κρινάκια.
 Η Πλακαριά.
 Στην άκρη του δρόμου, μας κοιτούσε επίμονα ένας μπάκακος. Αποδείχτηκε ότι ήταν μουμιοποιημένος από το χιόνι του χειμώνα και στεκόταν σαν άγαλμα κάποιου καλλιτέχνη. 
 Και βρίσκουμε ένα σπίτι που η πόρτα του είναι ανοιχτή και ψήνεται ο οβελίας. Μας καλωσόρισαν με θερμότητα τέτοια, που μόνο οι Λαγκιώτες γνωρίζουν να υποδέχονται τους απρόσκλητους επισκέπτες και να τους κάνουν να νιώθουν σα στο σπίτι τους.


 Και όλο και καταφθάνει κόσμος στο φιλόξενο σπίτι.

 Η χαρούμενη οικοδέσποινα μας κερνάει το κόκκινο αυγό της Λαμπρής.
 Παίρνουμε το δρόμο για το δικό μας πλέον σπίτι και συναντούμε κι άλλους. Με χαρά και φιλιά και ευχές για την Ανάσταση του Κυρίου μας.
 Η παιδική χαρά της Λάγκας στην εκκλησία αντιλαλεί από τις παιδικές φωνές. Τι συγκίνηση. Από το καλοκαίρι έχουν ν' ακουστούν παιδάκια να παίζουν εκεί.
Φτάνουμε στο σπίτι και βλέπουμε κόσμο να απολαμβάνει το ζεστό ήλιο στο μπαλκόνι με μεζέδες και καλό τσίπουρο
 ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ Στράτο!
 ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ Θανάση!

ΗΤΑΝ ΟΙ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΕΣ 2,5 ΩΡΕΣ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ. ΑΥΤΗ ΕΝΑΙ Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΛΑΓΚΑΣ ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕ ΣΕ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΕΙ. ΑΝΤΙΘΕΤΑ, ΣΕ ΑΝΤΑΜΟΙΒΕΙ ΠΛΟΥΣΙΟΠΑΡΟΧΑ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΒΛΕΜΜΑ ΠΟΥ ΤΗΣ ΡΙΧΝΕΙΣ.
ΕΙΣ ΤΟ ΕΠΑΝΙΔΕΙΝ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ!

Παρασκευή 10 Απριλίου 2015

Ο ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΘΡΗΝΟΣ, ΛΑΓΚΑ 2015

Καλησπέρα φίλοι μου. Η φοβερότερη μέρα της χριστιανοσύνης σήμερα, και ο θρήνος της Παναγίας μας ακούγεται γοερός απ'άκρη σ'άκρη σ' όλη την Ελλάδα. Κι εμείς παραλίγο να μην ζήσουμε φέτος το τραγικό αυτό γεγονός. Ξαφνικά ασθένησε ο ιερέας μας και δε μπόρεσε να εκπληρώσει τα καθήκοντά του. Όμως, με λίγη (αρκετή) πίεση και προσπάθεια,μας εξυπηρέτησε κάποιος άλλος ιερέας. Ας είναι καλά. Και περαστικά στον πατέρα Γεώργιο, τον ιερέα μας. Να γίνει γρήγορα καλά. 
Τα καταφέραμε να στολίσουμε λιτά τον Επιτάφιό μας, και να ψάλλουμε τα Εγκώμια, ώστε να συμμετέχουμε ως κοινωνοί στην οδύνη της Παναγίας μας, που ως μητέρα που θάβει το παιδί της ανεβόα:
Ω! Γλυκύ μου έαρ...
Φέτος μόνο η θεία μου βοήθησε στο στόλισμα. Πρωί- πρωί.

Πολύ λιτός φέτος ο Επιτάφιός μας, και με την αβεβαιότητα αν θα τον προσκυνήσουμε το βράδυ.

Ούτε Αποκαθήλωση δεν είχαμε κάνει.

Βάζω τις τελευταίες πινελιές με ό, τι διαθέσιμο υπήρχε.

Όταν τελικά μετά πολλών κόπων άρχισε η Λειτουργία, οι ψάλτες μας έβαλαν όλη τους την τέχνη.


Το εκκλησίασμα μας λιγοστό.

Αλλά κατάφερε να δημιουργήσει την πιο κατανυκτική ατμόσφαιρα.

Αρχίζει η περιφορά του σώματος του Κυρίου μας.









Μετά την πίκρα που υπαγορεύει η ημέρα, είχα ένα κέρασμα για τους συγχωριανούς μου. Ένα απλό λουκουμάκι. Πολύ τους άρεσε όμως. Συνόδευσε κατάλληλα τις ευχές για ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ.











Και φυσικά, μετά μαζευτήκαμε στον καφέ.


Ο κύριος ψάλτης, με τον κύριο επίτροπο τα λένε.

Η γατούλα αυτή μας ακολούθησε καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας.

Τα ξαφέρφια. Αγαπημένα εδώ κι... 70 συναπτά έτη.

Άλλοι με το λουλουδάκι στο χέρι.




ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ. ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!