Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΜΑΣ ΤΟΠΟΣ

Καλωσορίσατε στον τόπο μας. Στη Λάγκα. Η Λάγκα είναι ένα χωριό χωμένο μέσα στο δάσος, στους πρόποδες των Οντρίων και ταυτόχρονα του Γράμμου, σε ένα απαράμιλλης ομορφιάς τοπίο, στην Καστοριά. Σε όλους εσάς που παρακολουθείτε συστηματικά ή όχι τα τεκτενόμενα του χωριού μας, σας εύχομαι καλή περιήγηση. Το blog αυτό είναι καθαρά λαογραφικό και περιγραφικό τόσο της σύγχρονης όσο και της παλιάς ζωής της Λάγκας. Γιατί δεν πρέπει να χαθούν οι παραδόσεις και η ιστορία μας. Χωρίς αυτά, χωρίς να γνωρίζουμε την κληρονομιά μας, δεν μπορούμε να υπάρχουμε σαν ξεχωριστοί άνθρωποι, σαν συγχωριανοί και πηγαίνοντας πιο μακριά, ακόμα και σαν έθνος.
Καλωσορίσατε λοιπόν και ελάτε να κάνουμε βόλτα μαζί στη Λάγκα του πριν και του τώρα...

Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2015

ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2015/ ΤΟ ΨΥΧΟΣΑΒΒΑΤΟ ΤΟΥ ΑΗ- ΔΗΜΗΤΡΗ

Καλησπέρα φίλοι μου. Μια πανέμορφη μέρα σήμερα στο χωριό. Το πρωί σήμερα ξημέρωσε μέσα σε μια πάχνη που θύμιζε την παγωνιά του χειμώνα, αλλά γρήγορα ο ήλιος τα διόρθωσε όλα και οι ακτίνες του ζέσταναν την όμορφη φύση του χωριού. Και ξεκινήσαμε με τον εκκλησιασμό μας και το μνημόσυνο υπέρ των ψυχών- το καθιερωμένο Ψυχοσάββατο του Αϊ- Δημήτρη. Και μετά, επίσης καθιερωμένα, μαζευτήκαμε στο καφενείο να πούμε τα νέα. Και μετά, σε κάποιο φιλόξενο σπίτι που μόνο στη Λάγκα βρίσκεις τόσο αυθόρμητα, φάγαμε ήπιαμε και τραγουδήσαμε. Δείτε πως περάσαμε, και από την επόμενη φορά, αν σας αρέσει ελάτε μαζί μας. Θα σας μείνει αξέχαστο.

 Η ώρα του μνημοσύνου.

 Και άρτι αφιχθέντα εκ του δάσους, καλογράκια- γίγαντες. Δείτε το μέγεθος συγκριτικά με το στυλό.

 Και το σημερινό γλυκό μας- οσονούπω στη massassoura - ξέρετε εσείς. Υπέροχα κυδώνια ψητά, να γλείφεις και το πιατάκι. Κι έτσι έγινε φίλοι μου.
Οι σημερινοί μας συγχωριανοί που μαζί περάσαμε τη μέρα.




Και μία προσωπική φωτογραφία με τους αγαπημένους μου θείους.



Ο ιερέας μας μετά τα τρισάγια δεν παρέλειψε να μεγαλώσει την παρέα μας με την παρουσία του. Όπως πάντα.


Ένα τραπέζι γεμάτο χαρά, ευχές και τραγούδια.



 Και όταν μπαίνουμε σε κάποιο σπίτι, μαδάμε τον κήπο για τη σπιτονοικοκυρά που μας φιλεύει.

Ούτε ένας, ούτε δύο,αλλά τρεις Δημητράδες στην παρέα μας. Κι ένας Παναγιώτης!

Και για του λόγου το αληθές, σας δείχνω κάποιες στιγμές από τα τραγούδια της τάβλας...



Και στο τέλος ευχές για το νοικοκύρη του σπιτιού!

Φίλοι μου, μια αξέχαστη μέρα ήταν η σημερινή. Ας ελπίσουμε και σε πολλές ακόμα να βρεθούμε μαζί. Να είστε καλά και εις το επανιδείν!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου