Καλησπέρα φίλοι μου. Μια πανέμορφη μέρα σήμερα στο χωριό. Το πρωί σήμερα ξημέρωσε μέσα σε μια πάχνη που θύμιζε την παγωνιά του χειμώνα, αλλά γρήγορα ο ήλιος τα διόρθωσε όλα και οι ακτίνες του ζέσταναν την όμορφη φύση του χωριού. Και ξεκινήσαμε με τον εκκλησιασμό μας και το μνημόσυνο υπέρ των ψυχών- το καθιερωμένο Ψυχοσάββατο του Αϊ- Δημήτρη. Και μετά, επίσης καθιερωμένα, μαζευτήκαμε στο καφενείο να πούμε τα νέα. Και μετά, σε κάποιο φιλόξενο σπίτι που μόνο στη Λάγκα βρίσκεις τόσο αυθόρμητα, φάγαμε ήπιαμε και τραγουδήσαμε. Δείτε πως περάσαμε, και από την επόμενη φορά, αν σας αρέσει ελάτε μαζί μας. Θα σας μείνει αξέχαστο.
Η ώρα του μνημοσύνου.
Και άρτι αφιχθέντα εκ του δάσους, καλογράκια- γίγαντες. Δείτε το μέγεθος συγκριτικά με το στυλό.
Και το σημερινό γλυκό μας- οσονούπω στη massassoura - ξέρετε εσείς. Υπέροχα κυδώνια ψητά, να γλείφεις και το πιατάκι. Κι έτσι έγινε φίλοι μου.
Οι σημερινοί μας συγχωριανοί που μαζί περάσαμε τη μέρα.
Και μία προσωπική φωτογραφία με τους αγαπημένους μου θείους.
Ο ιερέας μας μετά τα τρισάγια δεν παρέλειψε να μεγαλώσει την παρέα μας με την παρουσία του. Όπως πάντα.
Ένα τραπέζι γεμάτο χαρά, ευχές και τραγούδια.
Και όταν μπαίνουμε σε κάποιο σπίτι, μαδάμε τον κήπο για τη σπιτονοικοκυρά που μας φιλεύει.
Ούτε ένας, ούτε δύο,αλλά τρεις Δημητράδες στην παρέα μας. Κι ένας Παναγιώτης!
Και για του λόγου το αληθές, σας δείχνω κάποιες στιγμές από τα τραγούδια της τάβλας...
Και στο τέλος ευχές για το νοικοκύρη του σπιτιού!
Φίλοι μου, μια αξέχαστη μέρα ήταν η σημερινή. Ας ελπίσουμε και σε πολλές ακόμα να βρεθούμε μαζί. Να είστε καλά και εις το επανιδείν!
Η ώρα του μνημοσύνου.
Και άρτι αφιχθέντα εκ του δάσους, καλογράκια- γίγαντες. Δείτε το μέγεθος συγκριτικά με το στυλό.
Και το σημερινό γλυκό μας- οσονούπω στη massassoura - ξέρετε εσείς. Υπέροχα κυδώνια ψητά, να γλείφεις και το πιατάκι. Κι έτσι έγινε φίλοι μου.
Οι σημερινοί μας συγχωριανοί που μαζί περάσαμε τη μέρα.
Και μία προσωπική φωτογραφία με τους αγαπημένους μου θείους.
Ο ιερέας μας μετά τα τρισάγια δεν παρέλειψε να μεγαλώσει την παρέα μας με την παρουσία του. Όπως πάντα.
Ένα τραπέζι γεμάτο χαρά, ευχές και τραγούδια.
Και όταν μπαίνουμε σε κάποιο σπίτι, μαδάμε τον κήπο για τη σπιτονοικοκυρά που μας φιλεύει.
Ούτε ένας, ούτε δύο,αλλά τρεις Δημητράδες στην παρέα μας. Κι ένας Παναγιώτης!
Και για του λόγου το αληθές, σας δείχνω κάποιες στιγμές από τα τραγούδια της τάβλας...
Και στο τέλος ευχές για το νοικοκύρη του σπιτιού!
Φίλοι μου, μια αξέχαστη μέρα ήταν η σημερινή. Ας ελπίσουμε και σε πολλές ακόμα να βρεθούμε μαζί. Να είστε καλά και εις το επανιδείν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου