Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΜΑΣ ΤΟΠΟΣ

Καλωσορίσατε στον τόπο μας. Στη Λάγκα. Η Λάγκα είναι ένα χωριό χωμένο μέσα στο δάσος, στους πρόποδες των Οντρίων και ταυτόχρονα του Γράμμου, σε ένα απαράμιλλης ομορφιάς τοπίο, στην Καστοριά. Σε όλους εσάς που παρακολουθείτε συστηματικά ή όχι τα τεκτενόμενα του χωριού μας, σας εύχομαι καλή περιήγηση. Το blog αυτό είναι καθαρά λαογραφικό και περιγραφικό τόσο της σύγχρονης όσο και της παλιάς ζωής της Λάγκας. Γιατί δεν πρέπει να χαθούν οι παραδόσεις και η ιστορία μας. Χωρίς αυτά, χωρίς να γνωρίζουμε την κληρονομιά μας, δεν μπορούμε να υπάρχουμε σαν ξεχωριστοί άνθρωποι, σαν συγχωριανοί και πηγαίνοντας πιο μακριά, ακόμα και σαν έθνος.
Καλωσορίσατε λοιπόν και ελάτε να κάνουμε βόλτα μαζί στη Λάγκα του πριν και του τώρα...

Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2018

28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2018

"Όλη δόξα όλη η  χάρη,
Άγια μέρα ξημερώνει
και στη μνήμη σου το Έθνος
χαιρετά γονατιστό."
........
Αξιωθήκαμε και σήμερα για άλλη μια φορά να αποτίσουμε φόρο τιμής στους πεσόντες για την Ελευθερία αλλά και τους πολεμιστές κατά του φασισμού, που δεν μπορεί να αναγκάσει τους Έλληνες να ζήσουν σκλαβωμένοι. Το έπος του 1940 είναι τόσο σημαντικό ώστε ο κόσμος όλος γονάτισε μπροστά στο ελληνικό θάρρος και αυταπάρνηση και διακαή πόθο για ελεύθερη ζωή. 
τα ιδανικά του Έλληνα δεν πρέπει να ξεχαστούν, και όσο υπάρχουν άνθρωποι που τα στηρίζουν τόσο η Ελλάδα δεν θα κινδυνεύει ποτέ. 
Σήμερα στη Λάγκα το ζήσαμε αυτό. Μαζευτήκαμε συντοπίτες από πολλές γωνιές της Ελλάδας, και σ' αυτήν την εσχατιά της χώρας μας, ένα τόσο μικρό χωριό έκανε την καρδιά μας να σκιρτήσει από Υπερηφάνεια. Γνήσια ελληνική υπερηφάνεια.  Είδαμε μικρά παιδιά να κρατούν τη σημαία ψηλά και να μαλώνουν ποιο θα καταθέσει το στεφάνι. Και αυτή η  υπερηφάνεια ξεχείλισε από τα στήθη μας. 

Φτάνοντας στο χωριό μας περίμενε μια έκπληξη: νέοι κάτοικοι ήρθαν! Από την Σκωτία παρακαλώ. Τους άρεσε τόσο το χωριό που βρήκαν αμέσως σπίτι και το αγόρασαν! καλώς να ορίσουν στην οικογένειά μας!

Και μια ελπιδοφόρα εικόνα: γεννητούρια! Τα μωρά πάντα φέρνουν την τύχη και την χαρά.

Αφού χαρήκαμε την φύση ώσπου να μαζευτούν όλοι όσοι ήρθαν να παρευρεθούν, απλώσαμε την σημαία μας. Δεν θα μπορούσε να είναι παρά μια μεγάλη ελληνική περήφανη σημαία.

Και η πομπή μας ξεκινά.

"Μακεδονία ξακουστή" σε όλον το δρόμο δια στόματος Λακιωτών. Μικρών και μεγάλων.




Και οι μικροί Λαγκιώτες απόγονοι έτοιμοι και καμαρωτοί να καταθέσουν το στεφάνι είς ένδειξη μνήμης και σεβασμού.



Ο Εθνικός μας Ύμνος. Ύμνος εις την Ελευθερίαν. Δια στόματος Λακιωτών. Μικρών και μεγάλων.

Στην επιστροφή μαζευτήκαμε να κεραστούμε και να ευχηθούμε την επόμενη φορά πάλι να βρεθούμε όλοι μαζί για να εκτελέσουμε το χρέος μας με τον ελάχιστο αυτό τρόπο σ' όλους αυτούς που πολέμησαν για να ζούμε εμείς ελεύθεροι και να διαπρέπουμε στη ζωή επειδή αυτοί φρόντισαν γι' αυτό.





Και το κλασικό κέρασμα της Λάγκας; Ποιο άλλο παρά το μπισκοτολούκουμο. Συνοδεύει όλες τις πλευρές της ζωής και κυρίως τις χαρές!

Ελπίζουμε να είμαστε αντάξιοι της βαριάς κληρονομιάς που μας άφησαν οι απλοί άνθρωποι, οι ήρωες του Αλβανικού έπους και του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου στη συνέχεια.
ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ!

Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2018

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΩΤΑΣ


Φώτας Γεώργιος


Μια ηρωική μορφή του τόπου μας που έπεσε στο  μέτωπο της Βορείου Ηπείρου  κατά το έπος του 1940

Τα στοιχεία που ακολουθούν για τις συνθήκες του ηρωικού θανάτου του Γεωργίου Φώτα, μέσα στο αλβανικό έδαφος, προέρχονται από τη Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού και από τα αρχεία που παρέμειναν κλειστά ως το 1960.
Οἱ ἥρωες δὲν θνήσκουν, πίπτουν,
ἡ δὲ γῆ πίνουσα τὸ αἷμα των τοὺς ἀναγεννᾷ
(Ἰωάννης Μεταξᾶς)

                                                   
           Εικόνα: O Γεώργιος Φώτας με τη στολή του Έφεδρου Αξιωματικού Πεζικού


Πατρώνυμο Δημήτριος
Έτος γέννησης 1913
Νομός γέννησης Φλώρινας
        Δήμος Άργος Ορεστικόν
Περίοδος Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Μονάδα III/27ο Tάγμα Πεζικού του 27ου ΣΠ
Ημερομηνία θανάτου 11/2/1941
Τόπος θανάτου Γκούρι Τοπίτ (Κάμια)

Ο Γεώργιος Φώτας γεννήθηκε το 1913 στο Άργος Ορεστικό που διοικητικά τότε ανήκε στο νομό Φλώρινας. Σπούδασε Νομικά στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Στο στρατό κατετάγη ως έφεδρος Αξιωματικός του πεζικού και ήταν της κλάσης 1934.Μετά την τριετή του υπηρεσία απολύθηκε από τις τάξεις του Στρατού και εργάστηκε στην Αθήνα ως νομικός.
Την 28η Οκτωβρίου 1940 και με την κήρυξη πολέμου από τους Ιταλούς εναντίον της χώρας μας και την απόρριψη του ιταμού Ιταλικού τελεσιγράφου από τον Κυβερνήτη Ιωάννη Μεταξά, ο Γεώργιος Φώτας επιστρατεύτηκε  ως έφεδρος Ανθυπολοχαγός του πεζικού και κατετάγη στο ΙΙΙ τάγμα του 27ου Συντάγματος Πεζικού.
 Όλοι οι επιστρατευόμενοι συγκεντρώθηκαν στο δημόσιο δρόμο- στην Εθνική οδό- και από εκεί προωθήθηκαν είτε στο Αλβανικό μέτωπο είτε στη γραμμή των οχυρών στα ελληνο-βουλγαρικά σύνορα.
ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ (1- 12 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1941)
ΜΑΧΗ ΥΨΩΜΑΤΟΣ ΓΚΟΥΡΙ ΤΟΠΙΤ
Το 27ο ΣΠ ανήκε στην ΧΙ Μεραρχία Πεζικού με σειρά Διοικητικής υπαγωγής στο Γ' Σώμα Στρατού Του ΤΣΔΜ (Τμήμα Στρατιάς Δυτικής Μακεδονίας). Στον τομέα της ΧΙ ΜΠ,είχε μελετηθεί, κατόπιν διαταγής  του Γ' Σώματος Στρατού, επίθεση με σκοπό την κατάληψη του υψώματος Μνήμα Γραίας. Σκοπός της επιθετικής αυτής ενέργειας ήταν η εξασφάλιση ευνοϊκών συνθηκών για μελλοντικές επιχειρήσεις, προς την ορεινή κατεύθυνση Μνήμα Γραίας- Γκούρι Τοπίτ (υψ 2148) Λούκοβα και εκείθεν προς Βορειοδυτικά.
Ο ΑΝΣΚ (Αντικειμενικός Σκοπός) της επίθεσης ήταν η κατάληψη και εξασφάλιση της γραμμής υψωμάτων 2068- 2148- 1840, ώστε η τοποθεσία να αποκτήσει βάθος και θα στηρίζονταν καλύτερα το αριστερό πλευρό της Μεραρχίας. 
Η εν λόγω επιχείρηση παρουσίαζε σοβαρές δυσχέρειες δεδομένου των εξαιρετικά δυσμενών συνθηκών (ισχυρή χιονόπτωση, παγετός), αλλά και λόγω του εξαιρετικά δύσβατου εδάφους.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες και για να πετύχει η επιθετική ενέργεια απαιτήθηκε σοβαρή προπαρασκευαστική ενέργεια,με την διάνοιξη ημιονικής οδού από το ύψωμα 1405 μέχρι του Μνήματος Γραίας, πάχους 2 ½ - 3 μέτρων και πλάτους 1.60μ καθώς και κατασκευή παραπηγμάτων επί των υψ. 1405, 1687, αρχή  χαράδρας Σκουμπίνι για την αποθήκευση τροφίμων, πυρομαχικών και υλικών για την υποστήριξη του εγχειρήματος.
Η εργασία αυτήν ήταν εξαιρετικά δυσχερής λόγω των επικρατουσών καιρικών συνθηκών αλλά και του παγωμένου εδάφους. Η  εργασία αυτή ανατέθηκε σε λόχο σκαπανέων (Μηχανικό) και σε 100 επιστρατευμένους Αλβανούς χωρικούς.
Ομοίως κατασκευάστηκε καταφύγιο για την παροχή ζεστού ροφήματος και τυχόν άλλης περίθαλψης δίπλα στην αρχή της χαράδρας Σκουμπίνι για το ανερχόμενο και κατερχόμενο προσωπικό.
Τέλος χορηγήθηκαν λευκοί επενδύτες και χιονοπέδιλα σε κάθε άντρα που θα μετείχε στις επιχειρήσεις.


Εικόνα1: Διάταξη του Τμήματος Στρατιάς Δυτικής Μακεδονίας την 6η Ιανουαρίου 1941 (ΔΙΣ/ΓΕΣ)
Η επίθεση αρχικά είχε οριστεί για την 3η Φεβρουαρίου, αλλά λόγω  των δυσμενών καιρικών συνθηκών αναβλήθηκε για την 9η, θα εκτελούνταν απο το ΙΙΙ Τάγμα του 27ου ΣΠ με Διοικητή τον Ταγματάρχη Παναγιώτη Φακίνο. Ανάμεσά τους και ο Ανθυπολοχαγός Γεώργιος Φώτας.
Το πρωί της 9ης, ο  Διοικητής του Τάγματος, κινήθηκε με τον 9/27 λόχο και διμοιρία πολυβόλων από το ύψωμα 1687, ακολουθούμενος από διμοιρίας πεζικού και Αλβανών χωρικών, για την διάνοιξη της οδού, κατόρθωσε να φτάσει τις πρώτες απογευματινές ώρες 1000 μέτρα ανατολικά του υψώματος  Μνήμα Γραίας.
                                   
Εικόνα 2: Η Διάταξη Μάχης της ΧΙ ΜΠ και του υπ αυτής 27ο ΣΠ την 6η Ιανουαρίου 1941 (ΔΙΣ/ΓΕΣ)
Η κατάσταση  ήταν δραματική. Η προέλαση δεν μπορούσε να συνεχιστεί με τον ίδιο ρυθμό κάτω από τις άσχημες καιρικές συνθήκες. Ο Διοικητής του Λόχου και του Τάγματος, δια αγγελιαφόρου ενημέρωσαν  το Σύνταγμα  και από κει τη  Μεραρχία για τη συνέχιση των χιονοπτώσεων και το δριμύ ψύχος. Δόθηκε τότε εντολή να κατασκηνώσουν στο ξέφωτο και να συγκεντρώσουν ξύλα για τη θέρμανση των ανδρών και τη λήψη μέτρων ασφαλείας. Ο εχθρός δε φαινόταν πουθενά μέχρι τότε. Αυτή ήταν και η μοναδική ευχάριστη είδηση.
Το πρωί της 10ης Φεβρουάριου ο 9/27 λόχος κινήθηκε προς το Μνήμα Γραίας με επικεφαλής τον Υποδιοικητή του Συντάγματος Ταγματάρχη Παπαβασιλείου Χρήστο, ο οποίος έφθασε εκεί το μεσημέρι.
Οι περίπολοι που στάλθηκαν από τον Διοικητή του ΙΙΙ/27 Τάγματος, λόγω της πρωτοφανούς καταστάσεως λόγω του ισχυρού ψύχους που επικρατούσε αλλά και λόγω των δυσχερειών κίνησης (ισχυρή ολισθηρότητα) επιβράδυναν την κίνηση δεν έφτασαν έγκαιρα στο ύψωμα 2148.
Όταν δε κινήθηκε ξανά δέχθηκε πυρά από το ύψωμα βορειοδυτικά του Μνήματος Γραίας από περίπολο  Ιταλών χιονοδρόμων, καθώς από  και μία δύναμη επιπέδου λόχου υποστηριζόμενη από πολυβόλα.
                               
                  Εικόνα 3: Κατάληψη υψ.  Μνήμα Γραίας (ΔΙΣ/ΓΕΣ)
Ήταν φανερό πως το ύψωμα 2148, γνωστό ως Γκούρι Τοπίτ, βρισκόταν σε ιταλικά χέρια και θα χρειαζόταν μεγάλη προσπάθεια για την κατάληψή του. Κατόπιν σχετικής διαταγής, ο Υποδιοικητής του 27ου ΣΠ προχώρησε στην εκδήλωση επίθεσης κατά του υψώματος. Από τις 11:00 το πρωί στις 11 Φεβρουάριου που άρχισε η επίθεση και παρά τις επικρατούσες δυσμενείς καιρικές συνθήκες, έως τις 14:00 το μεσημέρι, πέντε από τις εννέα εστίες ιταλικής αντίστασης είχαν εξουδετερωθεί. Η ορμή των Ελλήνων στρατιωτών ήταν μεγάλη. Τίποτε δε μπορούσε να τους σταματήσει, ούτε το χιόνι, ούτε τα κρυοπαγήματα, ούτε τα ιταλικά πολυβόλα.
Η συνέχιση της επίθεσης τις υπολοιπόμενες  ώρες της ημέρας δεν ήταν δυνατή, καθώς από πληροφορίες μέσω της γειτονικής Χ Μεραρχίας,Ιταλικά τμήματα κινούνταν προς την κατεύθυνση Πουπάτι ,προς τον αυχένα 1640.Έτσι αποφασίστηκε η ολοκλήρωση της κατάληψης του υψώματος Γκούρι Τοπίτ να επιδιωχθεί με νυχτερινή ενέργεια. Η επίθεση εκδηλώθηκε στη 01:00 μετά τα μεσάνυχτα και πέτυχε την κατάληψη ολόκληρου του υψώματος 2148, εκτός της τελευταίας βραχώδους κορυφής, και σύμφωνα με σχετική διαταγή ανεστάλη οποιαδήποτε περαιτέρω προώθηση.
Για άλλη μια φορά ο Έλληνας στρατιώτης έκανε το καθήκον του, ξεπερνώντας όλα τα εμπόδια.
 Ο Ανθυπολοχαγός Φώτας έπεσε στη μάχη, τοίς κείνων ρήμασι πειθόμενοι, πιστός στο καθήκον, υποφέροντας από υψηλό πυρετό.

Κατά την επιχείρηση το 27ο ΣΠ απώλεσε τέσσερις αξιωματικούς και τριάντα δύο οπλίτες και είχε 80 τραυματίες. Τα ονόματα των νεκρών αξιωματικών είναι: 
·      Ταγματάρχης Παναγιώτης Φακίνος (Διοικητής του 3ου Τάγματος του 27ου ΣΠ)
·      Έφεδρος Ανθυπολοχαγός Γεώργιος Φώτας
·      Ανθυπολοχαγός Μάρκος Τριανταφύλλος
·      Έφεδρος ανθυπασπιστής Ελευθεριάδης Παρασκευάς του Σάββα.
Έτσι χάθηκε ο γενναίος συμπολίτης μας στη χιονισμένη βουνοκορφή του όρους Κάμια (2148 μέτρα), μέσα στο αλβανικό έδαφος. Μαζί με τους ηρωικούς συμπολεμιστές του ετάφη στο ύψωμα Γκούρι Τοπίτ, μακριά από τα αγαπημένα του πρόσωπα. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τους σκεπάζει.

ΥΓ.
Προς τιμήν του πεσόντος, ως ελάχιστη ένδειξη σεβασμού και ευχαριστίας, ο Δήμος Άργους Ορεστικού- τότε Δήμος Ορεστίδος προχώρησε σε ονοματοδοσία οδού με το όνομα του πεσόντος Γ. Φώτα. Ήταν από τις πρώτες ονοματοδοσίες οδών που έγιναν γι’ αυτόν το λόγο.




ΠΗΓΕΣ:
ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΝΕΚΡΟΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ 1940- 1945, Έκδοση Διευθύνσεως Ιστορίας Στρατού, Αθήνα 1990
O ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ, (ΕΛΛΗΝΟΙΤΑΛΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ 1940-41)- Χειμερινές Επιχειρήσεις-Ιταλική Επίθεση Μαρτίου (7 Ιανουαρίου- 26 Μαρτίου 1941),  Έκδοση Διεύθυνσης Ιστορίας Στρατού, Αθήνα 1966
        ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ KONTRA NEWS 28/01/ 2018
Επιμέλεια ως προς την στρατιωτική ορολογία: Ιωάννης Αραμπατζής. Ευχαριστώ για την αμέριστη συμπαράσταση σε ό, τι ζήτησα.


Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2018

ΑΝΤΙΠΟΙΝΑ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΚΑΤΟΧΗΣ ΣΤΟΥΣ ΟΙΚΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΡΓΟΥΣ ΟΕΡΣΤΙΚΟΥ


28 Οκτωβρίου 1940. Ηχηρό ΟΧΙ από τον Ιωάννη Μεταξά στις άλογες απαιτήσεις των γειτόνων μας να προελάσουν και να κατακτήσουν τον τόπο μας. Γη και ύδωρ δεν δώσαμε ποτέ. Μια μικρή χώρα όπως η Ελλάδα τόλμησε και προέταξε τον εαυτό της στα θηρία εκείνης της εποχής, και η αντίσταση της ήταν αυτό που χρειαζόταν ολάκερος ο κόσμος για να πιστέψει ξανά σε ιδανικά και αξίες. Όντως, δεν γιορτάζουμε την απελευθέρωσή μας, γιορτάζουμε όμως την δύναμη ψυχής που χρειάζεται για να προβάλλεις ένα μικρό παρουσιαστικό μπροστά σ’ ένα τερατώδες, και αυτό το μικρό να γιγαντωθεί και να γίνει η αιτία να κατατροπωθεί το τέρας.
Λέγεται συχνά ότι κατακτώντας την Ελλάδα, τόσο οι Ναζί όσο και οι φασίστες σύνεργοί τους δεν στρογγυλοκάθισαν πάνω σε δάφνες αλλά σε μυτερά και δηλητηριασμένα αγκάθια. Μέρα δεν περνούσε χωρίς να γνωρίσει ο ζοφερός κατακτητής ανταρτοπόλεμο από τον ΕΛΑΣ και τον ΕΔΕΣ, αλλά και από πλήθος ακόμα αντιστασιακών οργανώσεων, ζώντας μεγάλες λαχτάρες τόσο στην ύπαιθρο και τα κορφοβούνια όσο στα χωριά και τις πόλεις. Το ελληνικό αντάρτικο της Εθνικής Αντίστασης άφησε πλήθος νεκρούς και τραυματίες στις τάξεις του εχθρού, κάνοντας έτσι τη ναζιστική μπότα να χάσει την ψυχραιμία της και να επιδοθεί σε βάρβαρα αντίποινα κατά πάντων, καθώς από την απάνθρωπη δράση των κατοχικών στρατευμάτων δεν γλίτωσε ούτε ο άμαχος ανδρικός πληθυσμός ούτε τα γυναικόπαιδα.
Τα γερμανικά SS και η Βέρμαχτ ξέσπασαν την εκδικητική τους μανία στους άοπλους κατοίκους χωριών και πόλεων, σφαγιάζοντας αδιακρίτως άνδρες και γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένους, ακόμα και βρέφη ημερών. Ο νους δεν χωρά τέτοια θηριωδία, που όμοιά της σπάνια συναντάμε στα ιστορικά χρονικά. Ο χαροκαμένος ελληνικός πληθυσμός που πάλευε με την πείνα και μαχόταν καθημερινά για την επιβίωσή του είχε τώρα να αναμετρηθεί με τον σπαραγμό, τα βασανιστήρια και τις μαζικές εκτελέσεις.
Όσο μάλιστα ο δοκιμαζόμενος και υπερήφανος ελληνικός λαός επέτεινε την αντιστασιακή του δράση, τόσο οι Ναζί κλιμάκωναν τα αντίποινά τους απέναντι στους αμάχους. Η Κατοχή της Ελλάδας που είχε ξεκινήσει τον Απρίλιο του 1941 θα μετρούσε τουλάχιστον 3,5 φρικιαστικά χρόνια για να πάρει επισήμως τέλος η μακρά ανατριχιαστική περίοδος των βάρβαρων αντιποίνων των Γερμανών κατακτητών, επιβοηθούμενων συχνά στο σκοτεινό τους έργο από τους Ιταλούς και Βούλγαρους συμμάχους τους.
Τα μαζικά εγκλήματα των Ναζί κατά του άμαχου ελληνικού πληθυσμού απλώθηκαν σε όλη την επικράτεια της χώρας, από την Κρήτη μέχρι και τη Βόρεια Ελλάδα, καθώς η φρίκη δεν προσπέρασε δυστυχώς κανέναν.
Τα προμελετημένα αυτά αντίποινα δεν αποτελούσαν παρά εγκλήματα πολέμου, ευθείες παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου. Σύμφωνα με δικούς τους υπολογισμούς, οι Γερμανοί ισχυρίστηκαν πως μεταξύ Ιουνίου 1943 και Σεπτεμβρίου 1944, 30.000 Έλληνες είχαν χάσει τη ζωή τους «στη μάχη», ενώ στην πραγματικότητα επρόκειτο για αμάχους που δολοφονήθηκαν ή εκτελέστηκαν με πρόσχημα την πραγματική ή υποτιθέμενη συμμετοχή τους σε ένοπλες αντικατοχικές ενέργειες. Σύμφωνα με την έκθεση που κατέθεσε η ελληνική κυβέρνηση ως τεκμήριο στη Δίκη της Νυρεμβέργης, 91.000 άνθρωποι είχαν δολοφονηθεί ή εκτελεστεί ως όμηροι στα πλαίσια της γερμανικής κατοχικής πολιτικής αντιποίνων στην Ελλάδα.
Παρακάτω ακολουθεί ένας μακρύς κατάλογος των ειδεχθών αυτών αντιποίνων των κατακτητών στην ευρύτερη περιοχή του σημερινού Δήμου Άργους Ορεστικού.

ΑΡΧΕΙΟ ΑΝΤΙΠΟΙΝΩΝ
Το 1941:
Ο Ιερέας Δαμιανός Καρακώστας εξ Άργους Ορεστικού μεταφέρεται αιχμάλωτος στην Ιταλία. Εφημέριος στον Γράμμο, συνελήφθη από τους Γερμανούς τον Δεκέμβριο του 1941 και μεταφέρθηκε στις φυλακές της Ιταλίας Βοκάμπολο Ρόκα και πέθανε από τις κακουχίες τον Νοέμβριο του 1943.

Το 1942:
Άργος Ορεστικό- Γερμανοί- μερικώς

Μάρτιος 1943:
Ασπροκκλησιά- Ιταλοί- μερικώς
Βογατσικό- Ιταλοί- μερικώς
Γέρμας- Ιταλοί- μερικώς
Νίκη- Γερμανοί- ολοσχερώς

10 Μαρτίου 
Στο Άργος Ορεστικό της Καστοριάς εκτελούν 63 ομήρους.

12 Μαρτίου
Εκτελούν 8 στο νεκροταφείο του Άργους Ορεστικού.

15 Μαρτίου- πυρπόληση του  Άργους Ορεστικού. Από μαρτυρίες:
«Την αποφράδα 15η Μαρτίου 1943, εισήλθαν μαινόμενες ορδές βουλγαροκομιτατζήδων και αφού ελεηλάτησαν οικίας και καταστήματα, επυρπόλησαν το μεγαλύτερο μέρος των κτισμάτων του Άργους Ορεστικού. Του εμπρησμού προηγείτο ολοκληρωτική λεηλασία και φόρτωμα στα κάρρα [όπως αναφέρει ο Ι. Π. Παπακυριακόπουλος, Βασιλικός επίτροπος του ειδικού Στρατοδικείου Εγκληματιών Πολέμου, κατά την πρώτην δίκη εγκληματιών πολέμου, που συνεδρίαζε από 6 έως 9 Μαΐου 1946 στην αίθουσα του κτιρίου της Παλαιάς Βουλής, κατά του Ιταλού Αξιωματικού Ραβάλι και Βουλγάρου Αντόν Κάλτσεφ («Βούλγαροι και Ιταλοί, Εγκληματίαι Πολέμου εν Μακεδονία»), εισαγγελική αγόρευση, σελ. 49]. Αναφέρει επίσης ο ως άνω εισαγγελεύς, ότι «οι κάτοικοι του Άργους από τους πέριξ λόφους όπου τρομοκρατημένοι είχαν καταφύγει, έβλεπαν να καίγονται τα σπίτια τους και τα νοικοκυριά τους, ενώ ζούσαν στις σπηλιές σαν τα άγρια θηρία». Παράλληλα, αναφέρει ότι αρχαιομαθής Ιταλός υπολοχαγός έλεγε χαρακτηριστικά εις την σύζυγόν του τότε νομάρχου Καστοριάς, κατά την ομολογία μαρτύρων (καταθέσεις του τότε Μητροπολίτου Καστοριάς, μακαριστού Νικηφόρου και των Μπακάλη, Μέξα, Σπανού, Αναγνωστοπούλου, Πισιώτα, Τζώρτζη, Δήμου): «Δεν θα φύγουμε από την Ελλάδα, εάν δεν λιώσουμε και το τελευταίο ελληνικό λιθάρι» (Ι. Π. Παπακυριακόπουλος, σελ. 49). Και όπως αναφέρουν αυτόπτες μάρτυρες, τοποθετούσαν εύλεκτα υλικά (σαν βαμβάκια) στα διερρηγμένα και λεηλατημένα σπίτια, βάζοντες φωτιά και απολαμβάνοντες μετά της σχετικής μανίας και ευχαριστήσεως το φαινόμενο.
Την ίδια μέρα των εμπρησμών, οι κομιτατζήδες εχάλκευσαν μία αιτία και αμέσως έφεραν στο εκτελεστικό απόσπασμα τους αθώους Έλληνες πολίτες».
α) Κων/νον Κυρίμη, διδάσκαλον εκ Τριπόλεως,
β) Χαρίλαον Καλίνικο, αλιέα εξ Άργους Ορεστικού,
γ) Μάρκο Βάρνη, μυλοθρό εξ Άργους Ορεστικού,
δ) Πολυχρόνη Πλουσίου, εξ Άργους Ορεστικού,
ε) Αλεξανδρον Αντωνιάδη, εκ Πολυπλατάνου Φλωρίνης,
στ) Ηλία Αποστολίδη, δημοδιδάσκαλο εξ Άργους Ορεστικού

20 Μαρτίου 
Στο Άργος Ορεστικό της Καστοριάς εκτελούνται 4.

21 Μαρτίου 
Στο Άργος Ορεστικό εκτελούνται 9.

26 Μαρτίου 
Στο Άργος Ορεστικό εκτελούνται 8.
Tην 26-3-43 χωρίς δίκη και ιδιαίτερα προς τιμήν (!) του Βουλγάρου αντιστρατήγου και μετέπειτα πρέσβεως της Βουλγαρίας στο Παρίσι Μαρίνωφ, ο οποίος έφθασε στην Καστοριά συνοδευόμενος από τον διαβόητο για τον τόπο μας Βούλγαρο αξιωματικό, και μεγάλο εγκληματία πολέμου Αντών Κάλτσεφ, εξετελέσθησαν οι Έλληνες πατριώτες εξ Άργους Ορεστικού:
α) Ευάγγελος Γιαγκόπουλος,
β) Γεώργιος Μπακαΐμης,
γ) Στυλιανός Ιακωβίδης
δ) Ευστάθιος Ευσταθιάδης
ε) Ηλίας Ελευθεριάδης,
στ) Θεμιστοκλής Ζαϊμίδης,
ζ) Αργύριος Γκούζγκος,
η) Μιχαήλ Μαγγιλιώτης 
θ) Πέτρος Καλόπουλος
Όλους αφού τους συνέλαβαν οι Βουλγαροκομιτατζήδες τους ρώτησαν αν είναι «Μακεδόνες». Όλοι απήντησαν ότι είναι Έλληνες και αμέσως οδηγήθησαν στο εκτελεστικό απόσπασμα. Ιδιαίτερα ο Ευάγγελος Γιαγκόπουλος ολίγον προ του τουφεκισμού εφώναξε προς τους δημίους ότι αδίκως βασανίζονται οι Βούλγαροι ν’ αλλάξουν τους Μακεδόνες, διότι αυτοί είναι Έλληνες και γρήγορα η Ελλάδα θα γίνει Μεγάλη (Ι.Π. Παπακυριακόπουλος, σελ. 52).
Ο Αργύριος Γκούζγκος, ανήκων εις τους Έλληνας βλαχοφώνους είχε μία μεγάλη κατηγορία που τον εβάρυνε, ότι, μέσα στη μαύρη σκλαβιά της πατρίδος, ετόλμησε να σηκώσει την τιμημένη Γαλανόλευκον στον επαγγελματικόν του χώρον.

28 Μαρτίου 
Στο Άργος Ορεστικό εκτελούνται 7 πρώην στρατιώτες.

Μάρτιος 1943
Χρήστος Παπαχρήστου, ιερέας στην Ιεροποηγή. Συνελήφθη, μεταφέρθηκε στο Άργος Ορεστικό και εκτελέστηκε.

29 Απριλίου 1943:
Βοτάνι- Ιταλοί- μερικώς 
Μηλίτσα- Ιταλοί- μερικώς

4 Απριλίου 
Στο Βογατσικό Καστοριάς οι Ιταλοί εκτελούν 14. 
α). Κωνσταντίνος Αναγνώστου
β). Χρυσόστομος Δαρλαγιάννης
γ). Κωνσταντίνος Ζάχος
δ). Χρήστος Κανδύλης
ε). Γεώργιος Μήκας
στ). Απόστολος Μπλιάγκας
ζ). Κωνσταντίνος Μπότσαρης- ιερέας
η). Γεώργιος Μπούρδας
θ). Δημήτριος Παρασκευάς
ι). Δημήτριος Σαρακατσάνης
ια). Γεώργιος Σαρρής
ιβ). Ανδρέας Τακαντζιάς
ιγ). Αθανάσιος Τσιαπατόρης
ιδ). Ευάγγελος Φωτίου

Ιούλιος 1943
Κωσταράζι- Γερμανοί- μερικώς
Εικόνα: ο ιερέας Άνθιμος Γαλάνης
Άνθιμος Γαλάνης, ιερέας. Θεωρήθηκε από τους Γερμανούς ότι υπέθαλπτε αντάρτες και μετά από την σχετική ανάκριση που προέβη άκαρπη τον πυροβόλησαν εξ’ επαφής κάτω από το σαγόνι και η σφαίρα βγήκε πάνω από το κρανίο του. Στη συνέχεια πυρπόλησαν και το σπίτι του. Το πρώτο σπίτι που κάηκε στο Κωσταράζι.

07 Αυγούστου 1943
Κρύα Νερά- Γερμανοί- μερικώς
α). Ιωάννης Βλάχος

Εικόνα: Ο παπα- Φλέσσας από τη Νίκη
β). Μηνάς Παπαδόπουλος (παπα- Φλέσσας) εκ Νίκης

Σεπτέμβριος 1943
Βοτάνι- Γερμανοί- μερικώς
α). Παναγιώτης Τσάμης (από τη Λάγουρα)
β). Γιώργος Τσιόλας

Κωσταράζι- Γερμανοί- μερικώς

3 Οκτωβρίου 1943:
Λάγκα- Γερμανοί- μερικώς
α). Αντώνης Ζησόπουλος
β). Ιωάννης Σαμαράς

4 Οκτωβρίου 1943:
Βράχος- Γερμανοί- μερικώς

Μελάνθιο- Γερμανοί- ολοσχερώς
α). Αλέξανδρος Μουρατίδης
β). Γεώργιος Μουρατίδης

Νίκη- Γερμανοί- ολοσχερώς
α). Κώστας Γουρζουλίδης
β). Σταύρος Γρηγοριάδης
γ). Δημήτρης Καραγιαννίδης

Πετροπουλάκι- Γερμανοί- μερικώς

Δεκέμβριος 1943
Νόστιμο- Γερμανοί- μερικώς

13 Απριλίου 1944:
Γέρμας- Γερμανοί- ολοσχερώς
1). Σιδέρης Πρώιος (εκτελεσθείς σε αντίποινα)
2). Χρήστος Κίτσος (εκτελεσθείς σε αντίποινα)
3). Θωμαή Τότια
4). Αναστασία Παπαδημητρίου
5). Βασίλης Καλαμάτας (φονευθείς υπό κομιτατζήδων)
6). Νικόλαος Κουμιούμπας (φονευθείς υπό κομιτατζήδων)
7). Βασίλειος Σκαπαριώτης
8). Μητέρα Βασιλείου Σκαπαριώτη
9). Ανδρέας Αλεξίου (φονευθείς υπό κομιτατζήδων)
10). Τριαντάφυλλος Βαδόλας (φονευθείς υπό κομιτατζήδων)
11). Τσίκαλα Αγνή (Νέτσου) (φονευθείσα υπό κομιτατζήδων)
12). Σοφία Μπούρδα
13). Βασίλειος Σκραπάρας
14). Νικόλαος Παπατζήμος
15). Κωνσταντίνος Δεληχάτσιου
16). Βαγγέλης Ζγκάφας
17). (Γυναίκα) Γκατζένη (επίθετο)
18). Στέργιος Τσιόγκας (εκτελεσθείς σε αντίποινα)
19). (Γυναίκα) Γιαννάκα (επίθετο)
20). Κωνσταντίνος Σανάτσιος
21). (Άνδρας) Μπούρδας
22). Τριαντάφυλλος Χατζηγιάννης
23). Θωμαή Κατσάνου

Κωσταράζι- Γερμανοί- ολοσχερώς
Εικόνα: Το παλαιό Κωσταράζι κατεστραμμένο

Δημήτριος Τσότσος 12 ετών
Δημήτριος Γάβρος
3 ηλικιωμένοι
2 βρέφη

Ιούνιος
Βοτάνι- Γερμανοί- μερικώς
α). Παναγιώτης Τσάμης (από τη Λάγουρα)
β). Γεώργιος Τσιόλας

4 Ιουλίου: 1944
Κρύα Νερά- Γερμανοί- ολοσχερώς

Λάγκα- Γερμανοί- ολοσχερώς
Εικόνα: ο τόπος που σκοτώθηκε η Γεωργία Τούλη
α). Γεωργία Τούλη
β). Ιωάννης Καλύβας

26 Ιουλίου 1944:
Βοτάνι-Γερμανοί- ολοσχερώς

Επίσης το 1944 πυρπολούνται μερικώς οι παρακάτω οικισμοί:
Λάγουρα
Σπήλαιο
Κρεμαστή


ΠΗΓΕΣ
ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΩΝ ΑΘΩΩΝ, Στράτος Δορδανάς
ΜΕ ΛΙΓΑ ΡΟΥΧΑ ΑΙΜΑΤΩΜΕΝΑ, Νώντας Τσίγκας
ΣΤ’ ΑΠΟΣΚΙΑ ΤΟΥ ΔΙΛΟΦΟΥ, Ιωάννου Χατσέρα.
CIA, GREEK HELLENIC INFORMATION BULLETIN
httpkostarazidiamantonifi.blogspot.com