Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΜΑΣ ΤΟΠΟΣ

Καλωσορίσατε στον τόπο μας. Στη Λάγκα. Η Λάγκα είναι ένα χωριό χωμένο μέσα στο δάσος, στους πρόποδες των Οντρίων και ταυτόχρονα του Γράμμου, σε ένα απαράμιλλης ομορφιάς τοπίο, στην Καστοριά. Σε όλους εσάς που παρακολουθείτε συστηματικά ή όχι τα τεκτενόμενα του χωριού μας, σας εύχομαι καλή περιήγηση. Το blog αυτό είναι καθαρά λαογραφικό και περιγραφικό τόσο της σύγχρονης όσο και της παλιάς ζωής της Λάγκας. Γιατί δεν πρέπει να χαθούν οι παραδόσεις και η ιστορία μας. Χωρίς αυτά, χωρίς να γνωρίζουμε την κληρονομιά μας, δεν μπορούμε να υπάρχουμε σαν ξεχωριστοί άνθρωποι, σαν συγχωριανοί και πηγαίνοντας πιο μακριά, ακόμα και σαν έθνος.
Καλωσορίσατε λοιπόν και ελάτε να κάνουμε βόλτα μαζί στη Λάγκα του πριν και του τώρα...

Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2021

Wheat Songs- Τραγούδια του Σταριού

 WHEAT SONGS- Τραγούδια του Σταριού

"Ο Περικλής Ριζόπουλος έπρεπε να είχε πεθάνει πολύ καιρό πριν..." Είναι η πρώτη πρόταση του βιβλίου. από κει και πέρα, σε 126 σελίδες ξετυλίγεται η μοναδική ιστορία των δύο αδελφών, του Περικλή και του Παναγιώτη κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου πολέμου και της ανατριχιαστικής περιπέτειας τους καθώς συνελήφθησαν από τους Γερμανούς και κλείστηκαν στο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης του Παύλου Μελά στη Θεσσαλονίκη. Ακολουθούμε τα βήματα τους κατά την απίθανη απόδρασή τους και την επιστροφή τους στη Λάγκα.
Η Λάγκα, αυτή η αγαπημένη... που δεν ξεχνιέται σ' όποιο μήκος και πλάτος της Γης κι αν η μοίρα φέρει τον Λαγκιώτη. Όσο καλή ή δεινή είναι η κατάσταση του.
Μοιραζόμαστε εικόνες ελληνικές, στιγμές οικογενειακές και νοσταλγικές, που ξέρουμε ότι δεν θα ξανάρθουν. Η αγκαλιά της γιαγιάς, το βλέμμα και η σοφία του παππού..
Τα Τραγούδια του Σταριού είναι τα τραγούδια που τραγουδούσε η μητέρα των δύο αδελφών κατά την δουλειά της στα χωράφια. Πόσο πιο αντιπροσωπευτικός ο τίτλος για μια τέτοια αναφορά! Ένα βιβλίο- ύμνος για τη Λάγκα και τους Λαγκιώτες κατά τα έτη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Η ιστορία δίνεται με λογοτεχνικό τρόπο και το παρελθόν είναι άρρηκτα συνυφασμένο με το παρόν. Ένα βιβλίο που ο αναγνώστης κυριολεκτικά ρουφά την κάθε λέξη και δεν το αφήνει από τα χέρια του παρά μόνο όταν τελειώσει. Ο συγγραφέας είναι και εγγονός του Περικλή, Περικλής κι ο ίδιος ή Perrymou, όπως τον έλεγε ο παππούς του. Μία λέξη, όχι δύο, γιατί έτσι ακτινοβολεί όλη την αγάπη από τον παππού στον εγγονό. Και όπως λέει ο εγγονός όταν έφευγε από το σπίτι των παππούδων του: "Ήμουν γεμάτος Ελλάδα καθώς προχωρούσα προς το αυτοκίνητο".
Ο Perry Giuseppe Rizopoulos, καθηγητής φιλοσοφίας, έγραψε το 2018 την βιογραφία του παππού μιλώντας με τον ίδιο ατέλειωτες ώρες. Έκανε τη Λάγκα και τους Λαγκιώτες γνωστούς απ' άκρη σ' άκρη σ' όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες με αυτό το ευρείας πώλησης βιβλίο του. Τόσο σημαντική υπήρξε, τόσο σημαντική είναι για τους ανθρώπους της...
Τα συγχαρητήρια μου και τις θερμότατες ευχαριστίες μου!



Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2021

ΕΘΝΙΚΙΣΤΕ,Σ ΑΝΤΑΡΤΕΣ, ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ, 1943- 1944- ΑΛ. ΔΑΓΚΑΣ- ΣΤ. ΚΑΜΑΡΟΥΔΗΣ.

 Το βιβλίο των κ. Αλεξάνδρου Δάγκα και Σταύρου Καμαρούδη, βασισμένο σε πολλές και διασταυρωμένες μαρτυρίες ρίχνει το φως της αλήθειας σε εσκεμμένα κρυφές πτυχές της ιστορίας μας και του πολύπαθου τόπου μας.

Η συνομωσία της Λάγκας και όλα τα παράπλευρα γεγονότα, καθώς και οι συνέπειες της, αναλύονται κάτω από το έμπειρο πρίσμα του κ. Δάγκα με ολοφάνερη την αμερόληπτη διάθεση, κερδίζοντας τον αναγνώστη από τις πρώτες γραμμές. Χωρίς διάθεση λογοτεχνίας ή φιλοσοφίας τα γεγονότα που εξιστορούνται εκ των έσω, δεν αφήνουν περιθώριο αμφισβήτησης.
Οι ηρωισμοί και τα λάθη των προγόνων μας είναι εκεί, στο παρελθόν. Δεν είμαστε υπεύθυνοι γι αυτά, αλλά είμαστε υπεύθυνοι να μην πράξουμε ανάλογα στη ζωή μας. Ας μάθουμε από την ιστορία.
Πρόκειται για ένα εξαιρετικό βιβλίο, στο οποίο ο συγγραφέας, έχοντας πλήρη επίγνωση της βαρύτητας της εξιστόρησης του, πρόσεξε και την παραμικρή λεπτομέρεια.
Για άλλη μια φορά ο τόπος μας στο προσκήνιο των ιστορικών γεγονότων, με αφηγητή τον κ. Αλέξανδρο Δάγκα.

Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2021

Ο ΓΟΡΙΛΑΣ!

Τι κάνει ο εγκλεισμός! Θυμίζει πράγματα από τα μικράτα που νόμιζες ότι έχουν καταχωνιαστεί και ξεχαστεί στο χρονοντούλαπο του νου. Αμ δε! Σκηνικό άνοιξης αυτές τις μέρες, και άνοιξε η κάνουλα των αναμνήσεων. Και τι βγήκε πρώτο;

Ο ΓΟΡΙΛΑΣ!

Το σόου των πανηγυριών!!! Η θρυλική ατραξιόν του ποιοτικού ελληνικού πανηγυριού από τη Μεταπολίτευση κι έπειτα. Που όμως χάθηκε εδώ και χρόνια πολλά! Θυμάστε;

Επρόκειτο για μία πρώτη επαφή με την sci-fi τεχνολογία, μία παράσταση που στα σημερινά μάτια θα έμοιαζε αδιάφορη και θα περνούσε απαρατήρητη. Όμως τότε… η φωνή του τελάλη- αφεντικού που ήθελε να συγκεντρώσει κόσμο στο τσαντίρι του για να πουλήσει το θαύμα! Η τεράστια αφίσα της «άγριας» κοπέλας και του γορίλα κοσμούσε όλη την είσοδο στην παράγκα. Στα παιδικά μου μάτια, η εικόνα αυτή μαζί με τον τόνο της φωνής του τελάλη ήταν αρκετές για να δημιουργήσουν ένα κλίμα δέους και φόβου από νωρίς. Που έμεινε ως συναίσθημα και πολύ αργότερα, ακόμα κι όταν απομυθοποιήθηκε, αλλά παρέμεινε ως προσμονή της πιο ωραίας περιόδου του χρόνου. Το πανηγύρι του Άργους Ορεστικού. 


Εικόνα αφίσας

Στην παράσταση στην οποία παρουσιαζόταν μία γυναίκα κλεισμένος σε κλουβί, βυσματωμένη με καλώδια που την «μεταμόρφωναν» σε άγριο γορίλα. Η όλη παραγωγή βασιζόταν στην υπερσύγχρονη τότε  lo-fi τεχνολογία των 8mm προτζεκτόρων, που χρησιμοποιούνταν για να προβάλουν την εικόνα της μεταμόρφωσης της πρωταγωνίστριας σε ωρυόμενο γορίλα. Και από τα μικρόφωνα το αφεντικό δε σταματούσε να «μαλώνει» τον «γορίλα»:

«Γορίλα, γορίλα, γορίλα! Πίσω γορίλα! Άτιμο παιδί! Θα μου κλείσεις το τσαντίρι!»

Ξεκινούσε η παράσταση με την Ταμάρα, το "κορίτσι της ζούγκλας". Η Ταμάρα καθόταν στην «ηλεκτρική καρέκλα», χωρίς να παθαίνει τίποτα. Στην ουσία επρόκειτο για ένα σκαμπό που λειτουργούσε ως  ηλεκτρική καρέκλα επειδή ο παρουσιαστής ακουμπούσε επάνω της και μετά πάνω στην Ταμάρα, ένα δοκιμαστικό κατσαβίδι που άναβε. Ταυτόχρονα μιλούσε στο μικρόφωνο αι αφηγούνταν την εμπειρία του:

«ΤΟ ΚΑΤΣΑΒΙΙΙΙΙΙ-ΔΙΙΙΙΙΙ .παύση. ΔΙΕ-ΠΕ-ΤΑΙΙΙΙΙΙΙ, παύση. ΑΠΟ ΗΛΕΚΤΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡ-ΙΚΟΝ. παύση. ΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΕΥΜΑΑΑΑΑΑ!».

Η μουσική υπόκρουση ήταν άκρως ανατριχιαστική. Στη συνέχεια  η Ταμάρα μεταμορφωνόταν σε γορίλα... Ο γορίλας φυσικά δεν γρύλλιζε, αλλά ο κόσμος έπρεπε να τρομάξει. Ο παρουσιαστής λοιπόν «του» φώναζε "ΠΙΣΩ, ΠΙΣΩ ΓΟΡΙΛΑ" την ώρα που εκείνος δήθεν προσπαθούσε να σπάσει τις αλυσίδες του κλουβιού του. Την ίδια στιγμή κάποιος από την παράσταση που ήταν ανακατεμένος με τους θεατές, φώναζε "ΠΙΣΩ, ΠΙΣΩ!!". Έτσι δημιουργούνταν η σύγχυση και ο κόσμος τρομοκρατούνταν, και τρέπονταν σε άτακτη φυγή. Την ίδια στιγμή ο "γορίλας" έσπαζε τις αλυσίδες και άνοιγε την πόρτα. Και ω! του θαύματος, την κρίσιμα επικίνδυνη εκείνη ώρα  εξαφανιζόταν και εμφανιζόταν πάλι η Ταμάρα. Το κορίτσι είχε σωθεί για άλλη μια φορά και δεν προξένησε κακό στον κόσμο που παρακολουθούσε. Η ανθρωπότητα ήταν ασφαλής.

 Ο παρουσιαστής ανακοίνωνε το τέλος  κι έβαζε μπρος την επόμενη παράσταση.

Στον παρακάτω σύνδεσμο μπορούμε να παρακολουθήσουμε μία παρόμοια παράσταση.

https://youtu.be/AD4ehAX8Sh8?t=107

Επρόκειτο για οικογενειακή επιχείρηση. Την Ταμάρα υποδυόταν συνήθως η κόρη της οικογένειας ενώ μερικές φορές την υποδυόταν και μια πιο μεσόκοπη γυναίκα πιθανότατα η μάνα της κοπέλας και σύζυγος του παρουσιαστή... Δυστυχώς ποτέ δεν έγιναν γνωστά τα ονόματα του "επιχειρηματία" που έστησε τέτοιο θέαμα...

Αχ Γορίλα, έφυγες με την αθωότητα των χρόνων μας…