Καλησπέρα φίλοι μου. Η φοβερότερη μέρα της χριστιανοσύνης σήμερα, και ο θρήνος της Παναγίας μας ακούγεται γοερός απ'άκρη σ'άκρη σ' όλη την Ελλάδα. Κι εμείς παραλίγο να μην ζήσουμε φέτος το τραγικό αυτό γεγονός. Ξαφνικά ασθένησε ο ιερέας μας και δε μπόρεσε να εκπληρώσει τα καθήκοντά του. Όμως, με λίγη (αρκετή) πίεση και προσπάθεια,μας εξυπηρέτησε κάποιος άλλος ιερέας. Ας είναι καλά. Και περαστικά στον πατέρα Γεώργιο, τον ιερέα μας. Να γίνει γρήγορα καλά.
Τα καταφέραμε να στολίσουμε λιτά τον Επιτάφιό μας, και να ψάλλουμε τα Εγκώμια, ώστε να συμμετέχουμε ως κοινωνοί στην οδύνη της Παναγίας μας, που ως μητέρα που θάβει το παιδί της ανεβόα:
Ω! Γλυκύ μου έαρ...Φέτος μόνο η θεία μου βοήθησε στο στόλισμα. Πρωί- πρωί.
Πολύ λιτός φέτος ο Επιτάφιός μας, και με την αβεβαιότητα αν θα τον προσκυνήσουμε το βράδυ.
Ούτε Αποκαθήλωση δεν είχαμε κάνει.
Βάζω τις τελευταίες πινελιές με ό, τι διαθέσιμο υπήρχε.
Όταν τελικά μετά πολλών κόπων άρχισε η Λειτουργία, οι ψάλτες μας έβαλαν όλη τους την τέχνη.
Το εκκλησίασμα μας λιγοστό.
Αλλά κατάφερε να δημιουργήσει την πιο κατανυκτική ατμόσφαιρα.
Αρχίζει η περιφορά του σώματος του Κυρίου μας.
Μετά την πίκρα που υπαγορεύει η ημέρα, είχα ένα κέρασμα για τους συγχωριανούς μου. Ένα απλό λουκουμάκι. Πολύ τους άρεσε όμως. Συνόδευσε κατάλληλα τις ευχές για ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ.
Και φυσικά, μετά μαζευτήκαμε στον καφέ.
Ο κύριος ψάλτης, με τον κύριο επίτροπο τα λένε.
Η γατούλα αυτή μας ακολούθησε καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας.
Τα ξαφέρφια. Αγαπημένα εδώ κι... 70 συναπτά έτη.
Άλλοι με το λουλουδάκι στο χέρι.
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ. ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου