Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΜΑΣ ΤΟΠΟΣ

Καλωσορίσατε στον τόπο μας. Στη Λάγκα. Η Λάγκα είναι ένα χωριό χωμένο μέσα στο δάσος, στους πρόποδες των Οντρίων και ταυτόχρονα του Γράμμου, σε ένα απαράμιλλης ομορφιάς τοπίο, στην Καστοριά. Σε όλους εσάς που παρακολουθείτε συστηματικά ή όχι τα τεκτενόμενα του χωριού μας, σας εύχομαι καλή περιήγηση. Το blog αυτό είναι καθαρά λαογραφικό και περιγραφικό τόσο της σύγχρονης όσο και της παλιάς ζωής της Λάγκας. Γιατί δεν πρέπει να χαθούν οι παραδόσεις και η ιστορία μας. Χωρίς αυτά, χωρίς να γνωρίζουμε την κληρονομιά μας, δεν μπορούμε να υπάρχουμε σαν ξεχωριστοί άνθρωποι, σαν συγχωριανοί και πηγαίνοντας πιο μακριά, ακόμα και σαν έθνος.
Καλωσορίσατε λοιπόν και ελάτε να κάνουμε βόλτα μαζί στη Λάγκα του πριν και του τώρα...

Κυριακή 13 Ιουλίου 2014

ΜΙΑ ΞΑΦΝΙΚΗ ΒΟΛΤΑ ΣΤΑ ΟΝΤΡΙΑ

Καλήμερα φίλοι μου. Χθες την Κυριακή 13 Ιουνίου μας προέκυψε μια βόλτα στα Όντρια. Φυσικά δεν αρνηθήκαμε την ευκαιρία, κι έστω και λίγοι που ήμαστε, ετοιμαστήκαμε και... δρόμο. Δε θέλω να σας πω πολλά για την εκδρομή αυτή, παρά μόνο να σας δείξω πως περάσαμε, τη διαδρομή που κάναμε και μακάρι να αξιωθούμε να την επαναλάβουμε. Και να σας έχουμε μαζί μας.
Αρχίζει η εκστρατεία!


Ο οδηγός μας προπορεύεται!

Και το καλό κατευόδιο του κόσμου.

Πάμε να κατακτήσουμε την κορυφή!


Η θέα από την διαδρομή είναι απίστευτη! Διακρίνεται ο Άι- Λιας, μεγάλη η χάρη του!

Και μια γραφική παλιά ποτίστρα για τα ζωντανά πιο παλαιών εποχών.


Ανακαλύψαμε και λεφτόκαρα! (άγρια φουντούκια)



Και προχωράμε...

Και τα σκυλιά του κοπαδιού.


Και περισσότερα σκυλιά του κοπαδιού!

Ευτυχώς ο τσοπάνης είναι εκεί κοντά!


Και το κοπάδι.


Γνωριμία με τις κατσίκες!




Ανακαλύψαμε και μπαλανούτσκες! (άγριες φράουλες)




Και δε λέμε να σταματήσουμε το φαγητό...



Διακρίνεται στο βάθος η Κοτύλη.



Η τελευταία ανηφόρα για το Ούσι.



Η στάνη με τα άλογα.



Ξυπνάει παλιές αναμνήσεις.


Η στάση μας για φαγητό.



Κι άλλοι περιπατητές!


Βρήκαμε και λίγο τσάι του βουνού.



Μας χαιρέτησε και ο Αμάραντος ο χιλιοτραγουδισμενος.


Και το κατσαρόιδο, το πιο όμορφο λουλούδι του βουνού.


Η θέα είναι απίστευτη.





Η είσοδος στο Ζωνάρι.


Μπορείτε να αντιληφθείτε το μήκος του;




ΛΑΓΚΑ!!!!!!



ΚΙ ΑΛΛΗ ΛΑΓΚΑ!!!!!!





Στις πολεμίστρες...







Επιστροφή στην κορυφή, με τη λίμνη στο φράγμα του Βράχου να δηλώνει την απαράμιλλη ομορφιά της στο τοπίο!



Η Πέτρα (νυφόπετρα) Μόνο εγώ δεν ανέβηκα τελικά. Δε με πειράζει καθόλου.



Ορισμένοι είναι τόσο άνετοι που κάνουν και πλάκες.






Ο δρόμος τη επιστροφής. Το καταβάσιο προς Βράχο.


Κάπου κάπου μας καλωσόριζαν και μερικές μαρτάρες! (μανιτάρια στα λαγκιώτικα)




Και η κατάβαση συνεχίζεται.


Και ορισμένοι άρπαξαν την τούμπα τους!




Ώρα για ξεκούραση. Όπως και όπου την εννοεί ο καθένας.


Και το χιούμορ της τελευταίας ώρας.


Χαμένοι στη ζούγκλα της φτέρης. Υπέροχα!


Σαλέπι του τόπου μας.

Η δακτυλίδα άρχισε ν' ανθίζει. Άργησε φέτος.


Ο ιερός ναός του Βράχου. Φτάσαμε στον πολιτισμό!!!

Ξεδιψάσαμε στη βρυσούλα του ναού. Ευχαριστούμε.

ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου