Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΜΑΣ ΤΟΠΟΣ

Καλωσορίσατε στον τόπο μας. Στη Λάγκα. Η Λάγκα είναι ένα χωριό χωμένο μέσα στο δάσος, στους πρόποδες των Οντρίων και ταυτόχρονα του Γράμμου, σε ένα απαράμιλλης ομορφιάς τοπίο, στην Καστοριά. Σε όλους εσάς που παρακολουθείτε συστηματικά ή όχι τα τεκτενόμενα του χωριού μας, σας εύχομαι καλή περιήγηση. Το blog αυτό είναι καθαρά λαογραφικό και περιγραφικό τόσο της σύγχρονης όσο και της παλιάς ζωής της Λάγκας. Γιατί δεν πρέπει να χαθούν οι παραδόσεις και η ιστορία μας. Χωρίς αυτά, χωρίς να γνωρίζουμε την κληρονομιά μας, δεν μπορούμε να υπάρχουμε σαν ξεχωριστοί άνθρωποι, σαν συγχωριανοί και πηγαίνοντας πιο μακριά, ακόμα και σαν έθνος.
Καλωσορίσατε λοιπόν και ελάτε να κάνουμε βόλτα μαζί στη Λάγκα του πριν και του τώρα...

Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011

ΦΕΥΓΟΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟ

Καλησπέρα φίλοι μου. Ελπίζω να σας βρίσκω όλους καλά και σήμερα. Σήμερα η βόλτα φτάνει στο τέλος της. Από αύριο θα πάμε σε καινούρια θέματα και θεάματα της Λάγκας. Δείτε λοιπόν πως αποχαιρετιστήκαμε για εκείνο το απόγευμα:
Οι μπουρλοτιέρηδες έχουν πάρει φωτιά, και το μπουρλότ δίνει και παίρνει.

Άιντε και ήρθε η ώρα για περπάτημα.

Τι βόλτα είναι αυτή στον απογευματινό αέρα!

Στο δρόμο οι μουλαράδες αφού τελείωσαν την μεταφορά ξύλων, κατεβαίνουν στη βάση τους.



Αυτή είναι ξώφαλτση. Μην της δίνετε σημασία.


Δυνατά μουλάρια για τους κακοτράχαλους δασικούς δρόμους. Κουβαλάνε ως το χωριό ξύλα στις φορτωμένες πλάτες τους.

Κι ένα κοπάδι πρόβατα βόσκει αμέριμνο σε ένα θερισμένο χωράφι.

Κι έτσι καληνυχτίσαμε και απόψε το χωριό. Από αύριο πάλι με υγεία. Εις το επανιδείν φίλοι μου.

Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΒΟΛΤΑΣ ΣΤΗΝ ΠΛΑΚΑΡΙΑ ΣΤΙΣ ΚΡΑΝΙΕΣ

Καλησπέρα φίλοι μου. Η ζεστή θαλπωρή του φθινοπωρινού ήλιου είναι τόσο επιθυμητή, που νομίζεις ότι ποτέ δεν θα την χορτάσεις. Και δεν θέλεις η μέρα προχωρήσει για να μην την χάσεις. Αλλά αυτά τα πράγματα δε γίνονται. Γι' αυτό ας την απολαύσουμε όσο μπορούμε. Και να έχουμε ωραίες αναμνήσεις να αναπολούμε τις κρύες νύχτες του χειμώνα. Έτσι, προσπαθώ να εκμεταλλευτώ και τις πιο ελάχιστες ευκαιρίες που έχω για να βρεθώ στο βουνό. Και να απομυζήσω όση θερμότητα έχει η φθινοπωρινή Λάγκα να μου προσφέρει. Θερμότητα που ζεσταίνει όχι μόνο το κορμί, αλλά και την ψυχή. Οπότε, ας απολαύσουμε και την υπόλοιπη βόλτα στην Πλακαριά, όταν μάζεψα τα κράνα:

Τα δέντρα σε πείσμα της ηλικίας τους, καταφέρνουν και ζουν, παρόλη τη νέκρωση του περισσότερου κορμού τους. Αν υπάρχει η θέληση...

Τα Όντρια ηλιόλουστα. Μαζεύουν ήλο για τον χειμώνα.

Το δεντράκι στηρίζει την λυγαριά, και οι δυο μαζί αγναντεύουν τον κάμπο μακριά...

Κατηφορίζοντας την Πλακαριά...

Τόσο κράνα μαζέψαμε όλες οι γυναίκες, αλλά οι κρανιές είναι ακόμα φορτωμένες.

Ακόμα και τα γαϊδουράγκαθα μου φαίνονται να δεσπόζουν στο τοπίο...


Δεν το πίστευα στα μάτια μου. Το βαλσαμόχορτο ακόμα ανθίζει. Τι Φύση έχουμε πια; Τι θεϊκό δώρο!

Και τα βάτα γεμάτα βατόμουρα. Να φας να χορτάσεις γλύκα. Περισσεύει και για μαρμελάδα.


Αντικρίζοντας τον κάμπο μακριά.

Η θέα στ' αριστερά μας.

Κάποιο ζωάκι έσκαψε ένα λαγούμι για να κρυφτεί. 

Και οι αγριοτριανταφυλλιές μας δίνουν απλόχετα τους καρπούς τους. Όλοι οι περιπατητές γνωρίζουν ότι ο καρπός είναι γεμάτος βιταμίνη C. Στο βουνό ποτέ δεν πεινάς. Αρκεί να ξέρεις...

Ακόμα και το κιχώριο είναι στις δόξες του. Και ας έχει περάσει η εποχή του προ πολλού. Παράδεισος.

Και οι κολλητσίδες στέκονται όρθιες σκεπτόμενες πως θα κοροϊδέψουν κάποιον για να αρπαχτούν από πάνω του.

Η βουζουλιά με το απίθανο χρώμα της. Στα καλύτερά της. Όμως τι απαίσια μυρωδιά που έχει.

Κατηφορίζοντας στο χωριό. Τα πάντα είναι στα καλύτερά τους.


Δε μένει ανεκμετάλλευτο ούτε η παραμικρή σπιθαμή γης. Οι Λαγκιώτισσες λατρεύουν τα λουλούδια τους.


Και τους κήπους τους.

Μαζέψαμε και τσάπουρνα. Για ποτό.


Στη Λάγκα ακόμα και οι καλύβες έχουν περίτεχνες πόρτες. Τίποτα δεν πάει χαμένο.

Φίλοι μου, ελπίζω να απολαύσατε την βόλτα μας. Αύριο θα σας δείξω το τέλος της μέρας. Καλή συνέχεια να έχετε.

Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2011

ΣΤΙΣ ΚΡΑΝΙΕΣ ΓΙΑ ΚΡΑΝΙΑ

Καλησπέρα φίλοι μου. Ελπίζω να σας βρίσκω όλους καλά και σήμερα.Ο γλυκός φθινοπωρινός καιρός είναι πραγματικά απίθανος. Δεν χρειαζόμαστε καμιά δικαιολογία για βόλτα στη φύση. Και όμως βρήκα και μάλιστα μια καταπληκτική. Είναι καιρός να μαζέψουμε κράνα. "Κράνια" όπως τα λέμε στο χωριό. Μια βόλτα μας έπεισε ότι πράξαμε σωστά. Οι κρανιές είναι φορτωμένες με πολύ και καλό καρπό. Οι βροχές όλου σχεδόν του καλοκαιριού και η όψιμη ζέστη βοήθησαν πολύ σ' αυτό. 
Ας δούμε όμως τι γίνεται στην πλακαριά προς τον Άι- Λιά:

Ανηφορίζοντας την Πλακαριά. Φυσικά από την παρατεταμένη ζέστη το ρέμα είναι ξερό. Εδώ και αρκετό καιρό.


Τα Όντρια από την Πλακαριά. Με το λευκάδι- σύμβολο της περιοχής.

Και η συγκομιδή άρχισε.


Τα λευκάδι- οι λεύκες δηλαδή- είναι δυνατά, πανύψηλα και ολόισια δέντρα. Παρατηρούν τον κόσμο μας από ψηλά καμαρωτά- καμαρωτά, λες και μας κοιτούν όλους αφ' υψηλού.

Η ωραιότερη κρανιά για φέτος. Φορτωμένη με τόσους καρπούς όσους θα μπορούσε νομίζω να ικανοποιήσει τις ανάγκες των νοικοκυρών όλου του χωριού.

Φίλοι μου, η σύντομη βόλτα μας κατέληξε σε μια σημαντική συγκομιδή κράνων. Και ψυχική ηρεμία και ανάταση. Και φυσικά σε κατοπινές αναρτήσεις πρέπει να δείτε πως εκμεταλλεύτηκα όλη αυτήν την παραγωγή. Εις το επανιδείν φίλοι μου.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ: για να μη μακρηγορώ και σας κουράσω, δημιούργησα κι έναν τόπο που μπορούμε να μαζευόμαστε και να συζητάμε για την κουζίνα (μαγειρική) του τόπου μας και να ανταλλάζουμε ιδέες και συνταγές. Θα ήθελα πάρα πολύ να συμμετέχετε ενεργά σ' αυτήν την προσπάθεια, γιατί είναι πολύ σημαντικό να καταγράφουμε παλιές και νέες συνταγές που χρησιμοποιούμε. Για να μην ξεχαστούν και να διαδοθούν. Νομίζω ότι κανείς μας δεν έχει να χάσει κάτι από αυτήν την καταγραφή. Είναι χρήσιμη και πολύτιμη. Σας προσκαλώ λοιπόν στη διεύθυνση: http://masasoura.blogspot.com/
Ελάτε να τα λέμε. Είναι σημαντικό  να διαδίδουμε την κουζίνα μας. Είναι ο καλύτερος τρόπος να την διατηρούμε. Όποτε θέλετε κοπιάστε. Είστε πάντα όλοι ευπρόσδεκτοι. Και που ξέρετε; μπορεί και εσείς οι ίδιοι να βρείτε αυτόν τον τόπο χρήσιμο. 
Και αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι με κανέναν τρόπο θα ξεχάσετε τη ΛΑΓΚΑ ΜΟΥ
Εις το επανιδείν φίλοι μου.

Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011

1η Γιορτή Παραδοσιακής Πίτας στη Λάγκα

Καλημέρα φίλοι μου. Ελπίζω και σήμερα να είστε όλοι καλά. Σήμερα θα σας πω για την 1η Γιορτή Πίτας που είχαμε. Έλαβε χώρα στην Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου το μεσημέρι στο προαύλιο του Δημ. Σχολείου. Η συμμετοχή του κόσμου ήταν πολύ μεγάλη. Η γιορτή ήταν πολύ ωραία. Και η συμμετοχή των Λαγκιώτισσων σε πίτες υπήρξε επίσης πολύ μεγάλη. Έγιναν περίπου 55 πίτες (και παραπάνω) και πραγματικά ήρθαν ίσα- ίσα. Μας τίμησε ο κόσμος με την παρουσία του, μας τίμησαν και οι αρχές του τόπου. Το κλαρίνο ήταν καταπληκτικό, και αντιλάλησαν τα Όντρια στους ήχους του. Ευχαριστούμε θερμά και το χορευτικό του Συλλόγου ΡΟΔΑΝΗ του Άργους Ορεστικού που μας άνοιξε την γιορτή. Ευχαριστούμε και τον καιρό που κράτησε καλός. Μόνο που αυτός ξέχασε να κλείσει τον θερμοστάτη και η θερμοκρασία ανέβαινε όλο και ψηλότερα. Έφτασε σχεδόν στους 40ο. Και μας έκαψε. 
Αλλά δεν πειράζει. Καλύτερα έτσι, παρά να έβρεχε. Και τώρα δείτε τα ντοκουμέντα:
Από την προηγούμενη ημέρα, οι γυναίκες του χωριού σχολαστικά καθάρισαν κάθε βρώμικη γωνιά. 

Και οι πίτες ωραίες και οι μπύρες δροσιστικές. Ο κ. Τζηκαλάγιας βουλευτής Καστοριάς το αποδεικνύει περίτρανα.

Ο αντιπεριφερειάρχης Καστοριάς κ. Σαββόπουλος απευθύνει χαιρετισμό.

Το τραπέζι των τοπικών αρχόντων. Ήταν παρήγορο το ότι ήρθαν οικογενειακώς. Πάντα μου άρεσε αυτό και πολύ λίγες φορές το είδα να πραγματοποιείται.


Η έναρξη της Γιορτής με την είσοδο του χορευτικού. Χαρά στο κουράγιο τους να χορέψουν μ' αυτές τις στολές τόσο όμορφα μέσα σ' αυτήν τη ζέστη.


Ένα από τα δρώμενά μας: ο Δημήτρης Θεοχάρης ψήνει πίτα στη γάστρα.

 Με τον βουλευτή κ. Τζηκαλάγια μπροστά στην γάστρα. 


Εδώ μπροστά σε ένα άλλο δρώμενο: η Αγνή Θεοχάρη φτιάχνει λαγκίτες στην πλάκα.

Το τραπέζι της επίδειξης πίτας.

Λόγω ζέστης, τα περισσότερα τραπέζια μεταφέρθηκαν κάτω από τον πλάτανο. 

Μας έκανε την τιμή και ήρθε κόσμος από την Πτολεμαΐδα.

Ο πάγκος εξυπηρέτησης.

Το ταμείο του Συλλόγου για τις παραγγελίες.

Ο κόσμος έπιανε σκιά όπου έβρισκε.

Η καρότσα του ανατρεπόμενου εξυπηρέτησε την κατάσταση άριστα.

Τον χορό ανοίγει ο βουλευτής κ. Τζηκαλάγιας.

Κατά λάθος επανάληψη της προηγούμενης φωτογραφίας.

Η ζέστη καλά κρατούσε, αλλά και ο χορός το ίδιο.

Η πίτα στη γάστρα ψήνεται, και η μπινιτσόπιτα φτιάχνεται. 

Επιτέλους οι γυναίκες του χορευτικού ξεντύθηκαν. Αλήθεια, παλιότερα οι γυναίκες πως άντεχαν όλη μέρα με ανάλογα ρούχα; 

Τα τρεαπέζια στον ήλιο έρημα, ο πλάτανος γεμάτος.

Η γιορτή φτάνει στο τέλος της σιγά- σιγά. 

Όμως ο χορός συνεχίζεται από κάποιες γενναίες Λαγκιώτισσες.

Το κλαρίνο το κ. Δίμτσιου αντιλάλησε στα βουνά και στα λαγκάδια. Μπράβο του. Ήταν καταπληκτικό.



Πάλι ξεχάστηκα με τον όγκο των φωτογραφιών, αλλά δεν γινόταν αλλιώς. Θα ήθελα να είχα περισσότερες να σας δείξω, αλλά οι υποχρεώσεις μου δεν το επέτρεψαν. Για όλους εσάς που δεν μπορέσατε να παρευρεθείτε, δεν ξέρετε τι χάσατε. 
Θέλω να δώσω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλες τις γυναίκες του χωριού που συνέβαλαν στις πίτες. Γιατί γιορτή πίτας χωρίς πίτες δεν μπορεί να υπάρξει.Είχαμε τόσες πολλές και τελικά ήρθαν ίσα- ίσα.
ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΜΕ ΥΓΕΙΑ. 
Γεια σας φίλοι μου, και εις το επανιδείν.