Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΜΑΣ ΤΟΠΟΣ

Καλωσορίσατε στον τόπο μας. Στη Λάγκα. Η Λάγκα είναι ένα χωριό χωμένο μέσα στο δάσος, στους πρόποδες των Οντρίων και ταυτόχρονα του Γράμμου, σε ένα απαράμιλλης ομορφιάς τοπίο, στην Καστοριά. Σε όλους εσάς που παρακολουθείτε συστηματικά ή όχι τα τεκτενόμενα του χωριού μας, σας εύχομαι καλή περιήγηση. Το blog αυτό είναι καθαρά λαογραφικό και περιγραφικό τόσο της σύγχρονης όσο και της παλιάς ζωής της Λάγκας. Γιατί δεν πρέπει να χαθούν οι παραδόσεις και η ιστορία μας. Χωρίς αυτά, χωρίς να γνωρίζουμε την κληρονομιά μας, δεν μπορούμε να υπάρχουμε σαν ξεχωριστοί άνθρωποι, σαν συγχωριανοί και πηγαίνοντας πιο μακριά, ακόμα και σαν έθνος.
Καλωσορίσατε λοιπόν και ελάτε να κάνουμε βόλτα μαζί στη Λάγκα του πριν και του τώρα...

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011

ΛΑΓΚΙΩΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Καλημέρα, φίλοι μου. Ελπίζω να σας βρίσκω όλους καλά. Χειμωνιάζει με γοργούς ρυθμούς και μαζευόμαστε όλοι γύρω από τη σόμπα ή το τζάκι και θυμόμαστε ιστορίες και γελάμε. Ή καλύτερα οι μεγαλύτεροι θυμούνται και εμείς οι μικρότεροι ξεπατωνόμαστε στα γέλια. Έτσι έγινε και τις προάλλες, που ήμασταν μαζεμένοι γύρω από την σόμπα στη Λάγκα στο καφενείο. Το κέντρο συνάντησης. Οπότε, ακούστε κι εσείς μια ιστορία για άλλη μία φοβερή και τρομερή Λαγκιώτισσα μητέρα:


Η    έ ξ υ π ν η    μ η τ έ ρ α!

Κάποτε ήταν μια μητέρα που είχε 7 παιδιά. Και για να έχει το σπίτι όσο περισσότερη ποικιλία γινόταν, κατέβαινε στο παζάρι κάθε Τρίτη και ψώνιζε ό, τι μπορούσε. Μόνο που σχεδόν ποτέ δεν περίσσευε κάτι γι’ αυτήν. Είδε κι απόειδε και κάποια φορά που πήγε στο παζάρι στο Άργος Ορεστικό, ανάμεσα στα άλλα ψώνια πήρε και 7 μήλα.
Όταν το μεσημέρι γύρισε σπίτι, έδωσε τα μήλα στα παιδιά. Μόνο που τότε τους είπε:
-Να’ τε παιδιά μου από ένα και δόμ’ τε από μισό.
Κι έτσι η μητέρα έσκασε να τρώει μήλα εκείνη την ημέρα.

Φίλοι μου, η εξυπνάδα της ράτσας μας, δεν έχει τελειωμό. Αρκεί να την χρησιμοποιούμε για το καλό και σωστό. Νομίζω ότι όλοι θα συμφωνήσετε μαζί μου.
Εις το επανιδείν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου