Καλησπέρα φίλοι μου. Η ζεστή θαλπωρή του φθινοπωρινού ήλιου είναι τόσο επιθυμητή, που νομίζεις ότι ποτέ δεν θα την χορτάσεις. Και δεν θέλεις η μέρα προχωρήσει για να μην την χάσεις. Αλλά αυτά τα πράγματα δε γίνονται. Γι' αυτό ας την απολαύσουμε όσο μπορούμε. Και να έχουμε ωραίες αναμνήσεις να αναπολούμε τις κρύες νύχτες του χειμώνα. Έτσι, προσπαθώ να εκμεταλλευτώ και τις πιο ελάχιστες ευκαιρίες που έχω για να βρεθώ στο βουνό. Και να απομυζήσω όση θερμότητα έχει η φθινοπωρινή Λάγκα να μου προσφέρει. Θερμότητα που ζεσταίνει όχι μόνο το κορμί, αλλά και την ψυχή. Οπότε, ας απολαύσουμε και την υπόλοιπη βόλτα στην Πλακαριά, όταν μάζεψα τα κράνα:
Τα δέντρα σε πείσμα της ηλικίας τους, καταφέρνουν και ζουν, παρόλη τη νέκρωση του περισσότερου κορμού τους. Αν υπάρχει η θέληση...
Τα Όντρια ηλιόλουστα. Μαζεύουν ήλο για τον χειμώνα.
Το δεντράκι στηρίζει την λυγαριά, και οι δυο μαζί αγναντεύουν τον κάμπο μακριά...
Κατηφορίζοντας την Πλακαριά...
Τόσο κράνα μαζέψαμε όλες οι γυναίκες, αλλά οι κρανιές είναι ακόμα φορτωμένες.
Ακόμα και τα γαϊδουράγκαθα μου φαίνονται να δεσπόζουν στο τοπίο...
Δεν το πίστευα στα μάτια μου. Το βαλσαμόχορτο ακόμα ανθίζει. Τι Φύση έχουμε πια; Τι θεϊκό δώρο!
Και τα βάτα γεμάτα βατόμουρα. Να φας να χορτάσεις γλύκα. Περισσεύει και για μαρμελάδα.
Αντικρίζοντας τον κάμπο μακριά.
Η θέα στ' αριστερά μας.
Κάποιο ζωάκι έσκαψε ένα λαγούμι για να κρυφτεί.
Και οι αγριοτριανταφυλλιές μας δίνουν απλόχετα τους καρπούς τους. Όλοι οι περιπατητές γνωρίζουν ότι ο καρπός είναι γεμάτος βιταμίνη C. Στο βουνό ποτέ δεν πεινάς. Αρκεί να ξέρεις...
Ακόμα και το κιχώριο είναι στις δόξες του. Και ας έχει περάσει η εποχή του προ πολλού. Παράδεισος.
Και οι κολλητσίδες στέκονται όρθιες σκεπτόμενες πως θα κοροϊδέψουν κάποιον για να αρπαχτούν από πάνω του.
Η βουζουλιά με το απίθανο χρώμα της. Στα καλύτερά της. Όμως τι απαίσια μυρωδιά που έχει.
Κατηφορίζοντας στο χωριό. Τα πάντα είναι στα καλύτερά τους.
Δε μένει ανεκμετάλλευτο ούτε η παραμικρή σπιθαμή γης. Οι Λαγκιώτισσες λατρεύουν τα λουλούδια τους.
Και τους κήπους τους.
Μαζέψαμε και τσάπουρνα. Για ποτό.
Στη Λάγκα ακόμα και οι καλύβες έχουν περίτεχνες πόρτες. Τίποτα δεν πάει χαμένο.
Φίλοι μου, ελπίζω να απολαύσατε την βόλτα μας. Αύριο θα σας δείξω το τέλος της μέρας. Καλή συνέχεια να έχετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου