Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΜΑΣ ΤΟΠΟΣ

Καλωσορίσατε στον τόπο μας. Στη Λάγκα. Η Λάγκα είναι ένα χωριό χωμένο μέσα στο δάσος, στους πρόποδες των Οντρίων και ταυτόχρονα του Γράμμου, σε ένα απαράμιλλης ομορφιάς τοπίο, στην Καστοριά. Σε όλους εσάς που παρακολουθείτε συστηματικά ή όχι τα τεκτενόμενα του χωριού μας, σας εύχομαι καλή περιήγηση. Το blog αυτό είναι καθαρά λαογραφικό και περιγραφικό τόσο της σύγχρονης όσο και της παλιάς ζωής της Λάγκας. Γιατί δεν πρέπει να χαθούν οι παραδόσεις και η ιστορία μας. Χωρίς αυτά, χωρίς να γνωρίζουμε την κληρονομιά μας, δεν μπορούμε να υπάρχουμε σαν ξεχωριστοί άνθρωποι, σαν συγχωριανοί και πηγαίνοντας πιο μακριά, ακόμα και σαν έθνος.
Καλωσορίσατε λοιπόν και ελάτε να κάνουμε βόλτα μαζί στη Λάγκα του πριν και του τώρα...

Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2012

Ο ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΕΛΗΣ

Φίλοι μου καλησπέρα σας. Καλή χρονιά να έχουμε. Με υγεία, χαρά κι ευτυχία. Να μην σβήσει φέτος το χαμόγελο από κανενός ανθρώπου τα χείλη. Μακάρι.
Θα σας διηγηθώ απόψε μια ιστορία από τα παλιά. Συνέβη πριν από πολλά χρόνια, αλλά μέχρι και σήμερα την μνημονεύουν οι άνθρωποι του χωριού κάθε φορά που αναφέρονται στις γιορτινές μέρες των Χριστουγέννων και του δωδεκαήμερου γενικά. Είναι ένα γεγονός που έλαβε χώρα συγκεκριμένα για τα κάλαντα.
Δεν τολμούσε κάποιος να κάνει κάτι, και οι υπόλοιποι εννοείται ότι έκαναν τα πάντα για να διακωμωδήσουν την κατάσταση. Ας είναι. Μ' αυτόν τον τρόπο όμως, πέρασαν πολλά πράγματα στην ιστορία του χωριού.
Μια από όλες αυτές τις ιστορίες είναι και αυτή του Κουτσουμπέλη. Διαβάστε την:


Ο    Κ ο υ τ σ ο υ μ π έ λ η ς

Ήταν χαρά (γάμος) κάποτε στη Λάγκα. Και συγκεκριμένα του Καραμανλή. Και το βράδυ ο Κουτσουμπέλης έφυγε από το γλέντι του γάμου να πάει να καλαντίσει. Και αργότερα, καμιά βδομάδα περίπου, όταν η παρέα του συζητούσε το γεγονός σκάρωσαν ένα τραγούδι για να τον κοροϊδέψουν. Το σκάρωσαν ο Πήλιος και ο Κουτσούλας και έλεγε τα εξής:
Έφυγες απ’ τη χαρά ρε Κουτσουμπέλη μου
Και πας στα κουληντούρια.
Πολλά κλιτσούρια πήρες ρε Κουτσουμπέλη μου
Κουλούρες απ’ τη Βάια
Κουλιάστρα απ’ την Πήλιαινα ρε Κουτσουμπέλη μου
Λαγγίτες απ’ την Πούκα
Και πέτρες απ’ την Πλεύρω ρε Κουτσουμπέλη μου (επειδή τους έκλεισε την πόρτα  κατάμουτρα και δεν τους έδωσε τίποτα)
και σύκα απ’ τον Γκιμπίση                                                                               
Αλεύρι απ’ τον Ζούκη ρε Κουτσουμπέλη μου
Και μέλι απ’ την Πιπεργιά
Κ.α.
………………………………………………………………………………….
 Ελπίζω και απόψε να σας θύμησα γεγονότα που σας έκαναν και μας κάνουν ακόμα να χαμογελάμε. Εις το επανιδείν φίλοι μου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου