Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΜΑΣ ΤΟΠΟΣ

Καλωσορίσατε στον τόπο μας. Στη Λάγκα. Η Λάγκα είναι ένα χωριό χωμένο μέσα στο δάσος, στους πρόποδες των Οντρίων και ταυτόχρονα του Γράμμου, σε ένα απαράμιλλης ομορφιάς τοπίο, στην Καστοριά. Σε όλους εσάς που παρακολουθείτε συστηματικά ή όχι τα τεκτενόμενα του χωριού μας, σας εύχομαι καλή περιήγηση. Το blog αυτό είναι καθαρά λαογραφικό και περιγραφικό τόσο της σύγχρονης όσο και της παλιάς ζωής της Λάγκας. Γιατί δεν πρέπει να χαθούν οι παραδόσεις και η ιστορία μας. Χωρίς αυτά, χωρίς να γνωρίζουμε την κληρονομιά μας, δεν μπορούμε να υπάρχουμε σαν ξεχωριστοί άνθρωποι, σαν συγχωριανοί και πηγαίνοντας πιο μακριά, ακόμα και σαν έθνος.
Καλωσορίσατε λοιπόν και ελάτε να κάνουμε βόλτα μαζί στη Λάγκα του πριν και του τώρα...

Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2011

ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Καλημέρα φίλοι μου. Χρόνια πολλά σε όσους και όσες γιορτάζουν και σήμερα. Και με το καλό να γιορτάσουμε τις άγιες ημέρες που έρχονται.
Σήμερα θα σας δείξω λίγες στιγμές από την προετοιμασία του χωριού. Περιμένει κι αυτό τις γιορτές. Και αποφασίσαμε να το στολίσουμε όσο μπορούμε. Οπότε, η Λάγκα είναι όχι μόνο η πατρίδα μας, αλλά και τη νιώθουμε σαν σπίτι μας, ξεκινήσαμε:
Πήραμε τον δρόμο για τη Λάγκα με τα αυτοκίνητα φορτωμένα τρέσες, στολίδια, φωτάκια, και ό, τι άλλο βάλει ο νους σας. Και θαυμάζοντας για εκατομμυριοστή φορά την διαδρομή, ευχηθήκαμε να βλέπουμε ξανά και ξανά αυτόν τον τόπο για πολλά- πολλά χρόνια ακόμα.


Πόσο γραφική είναι η εκκλησίτσα αυτή. Πόσο προσφέρει στην ομορφιά του τοπίου!

Επιτέλους, η πινακίδα που λέει ότι βρισκόμαστε πολύ κοντά στο χωριό.

Πάντα υπάρχουν και οι παράπλευρες απώλειες. Κρίμα στο ζωάκι, αλλά ήταν και η μόνη ευκαιρία να δούμε κάτι τέτοια από κοντά. Βερβερίτσα είναι;

Σαν καρτ- ποστάλ τα Όντρια. Δυστυχώς αυτά δεν μπορούμε να τα στολίσουμε. Αν ήταν εφικτό, πιστέψτε με, θα το κάναμε.

Στήνεται το δέντρο μας σιγά- σιγά.

Βοηθάμε όλοι.

Ω! έλατο, ω! έλατο, μ' αρέσεις, πως μ' αρέσεις. Θυμηθήκαμε και το παλιό τραγουδάκι.

Πηγαίνοντας να στολίσουμε και την αίθουσα και τον αυλόγυρο στου Σχολείου, η σημαία κυμάτιζε καμαρωτά, ατενίζοντας τα Όντρια.
Το πως στολίσαμε το Σχολείο, το είδατε στις φωτογραφίες της Γουρουνοχαράς. Από τότε έχουν γίνει κι άλλα. Θα φανούν στα Κόλιαντα. Υπομονή και θα το δείτε κι εσείς. Εκτός αν μας κάνετε την έκπληξη και μας έρθετε να το ζήσουμε μαζί από κοντά. Εμείς πάντως θα σας κρατάμε πάντα μια θέση δίπλα μας και στην καρδιά μας. Καλημέρα φίλοι μου, και καλή συνέχεια να έχετε.

1 σχόλιο: